Jetske haar voorbereiding op de halve marathon

Vegan Fittie voorbereiding op de halve marathon

Zoals ik, Jetske, in mijn vorige blog al beschreef, is het hardlopen niet van de een op de andere dag van 0 naar 10 km gegaan. Ik heb dit langzaamaan met veel vallen en opstaan opgebouwd. Het afgelopen half jaar stond in het teken van mijn eerste halve marathon en de voorbereiding op de halve marathon. Dankzij deze tips heb ik deze succesvol uitgerend en ga jij jouw run ook zeker rocken!!

11 x voorbereiding op de halve marathon

1. Een goed schema:

Een goed schema is de basis voor iedere loper. Of je nu een halve marathon gaat rennen, of dat je net bent begonnen en nog nooit een meter hebt hardgelopen. Ik raad je aan door middel van een schema te rennen, als je beginner bent of wanneer je traint voor een wedstrijd. Een schema kan je helpen met sneller worden, je leert jezelf erdoor kennen en je zorg voor een goede voorbereiding op de halve marathon. Door een schema kom je erachter dat hardlopen niet “alleen maar” een rondje rennen is, maar dat er vele soorten trainingen zijn. Daarnaast merk je ook meteen wat je wel en niet ligt. Zo ben ik echt een duurloop fan en ben ik minder te spreken over de intervaltrainingen waarbij je gedurende je run gaat versnellen en weer langzamer lopen.

2. Goeie schoenen

Ook al heb je nog zo’n goed schema, als je geen goede schoenen hebt kom je nergens. Echt waar je kan in de duurste Nike kleding rennen, als je rent op oude gympies kom je nergens. De grootste fout die ik zelf ooit heb gemaakt is een mud-run van 4km “even” op mijn oude All-stars te rennen. Bij de eerste sloot zogen zij zich vol en de rest van de 3.5 km heb ik met lood aan mijn voeten gerend. Dit was natuurlijk een fun run, maar zeker als je vaker en langer gaat lopen zijn goede schoenen essentieel, het is een investering die je vaker in je leven moet doen (want ook goede schoenen slijten) maar het voorkomt wel heel veel blessures. Ga dus naar een sportzaak toe en laat je daar adviseren!

3. Voetverzorging

Hardlopen is ontzettend gezond voor je lichaam, je hart, je spieren, alleen je voeten vinden het iets minder fijn. Ik weet niet of hardlopers dit beamen maar mijn voeten zien er niet echt “slipper proof” uit. Wanneer ik even vergeet mijn nagels te knippen, weet ik alweer hoe laat het is en moet ik oppassen dat ik geen ingegroeide teennagel krijg. Daarnaast heb ik veel eelt aan de onderkant… Vandaar dat ik de laatste weken voor mijn halve marathon iedere week een voetenbadje nam, gewoon met zilver soda uit de supermarkt. Daarna even scrubben en invetten en tadaaa super zachte voetjes. Iets wat ik, ook al is mijn halve marathon afgelopen, nog steeds blijf doen…

4. Foamrollen

Hoewel lopen goed is voor je spieren, kan je ook zeker blessures krijgen in bijv. je enkels of knieën. Ik probeer daarom regelmatig te foamrollen. Hiermee geef je jezelf eigenlijk een sportmassage, al zal een echte sportmassage veel harder en effectiever zijn dan een foamroller. Maar het doet goed zijn werk, het houdt je spieren soepel en zorgt voor een goede voorbereiding op de halve marathon.

5. Koolhydraten

Sommige mensen zijn er bang voor, andere omarmen ze. Ik ben iemand van de laatste categorie. Ik hou van (langzame) koolhydraten zoals volkorenpasta, zilvervliesrijst maar ook groente en fruit. Ik heb voor mijn Youtubekanaal een paar dagen Keto geprobeerd (waarbij je dus amper koolhydraten eet) en toen kwam ik erachter hoe belangrijk deze voedingsstof is. De video daarvan komt overigens over een paar weken online…

6. Rusten

Rust is zo belangrijk bij de voorbereiding op de halve marathon! Zonder goede rust kan je lichaam niet genoeg herstellen om daarna vol gas te geven. Vandaar dat ik in de laatste week voor mijn halve marathon niet meer heb gerend maar alleen nog wandelingen heb gemaakt. Dat heeft mij ontzettend goed geholpen en ervoor gezorgd dat ik goed de halve marathon rende.

7. Gelletjes en energy bars

Eten voor en na een halve marathon (of uberhaupt een run) is zeer belangrijk. Maar zodra je langer dan een uur onderweg bent is het ook heel belangrijk om tijdens de run te eten. Tegenwoordig zijn er heel veel opties voor, namelijk gelletjes of energie bars. Ik had ze van het merk Cliffbar (nospon) omdat deze vegan zijn. Wil je liever iets natuurlijker? Dan kan je gaan voor dadels, banaan of mango voor een snelle fruit suiker kick die jou zeker gaat helpen tijdens het rennen!!

8. Luisteren naar je lichaam

Het is heel belangrijk om tijdens de training, maar ook de wedstrijd te luisteren naar je lichaam. Zo had ik tijdens mijn voorbereiding op de halve marathon last van mijn knieën en ik wist 1 ding zeker: “Als ik zo door ga, ren ik mezelf nog een blessure”. Vandaar dat ik besloot naar mijn lichaam te luisteren en een knieband aan te schaffen. Ik kocht zelf de goedkoopste versie bij de Etos en die werkte prima! Maar wat ik hiermee aan wil geven is dat je goed moet luisteren naar je lichaam! Als bepaalde lichaamsdelen pijn doen tijdens het rennen (knieën, enkels etc.) geef daar dan extra aandacht aan. En als je je duizelig of misselijk begint de voelen tijdens het rennen, ga dan lopen. Een goede tijd halen tijdens je run is leuk, maar levend over de finish (of thuis) komen is belangrijker! Je zal niet de eerste zijn die tijdens een wedstrijd of net na de finish met de ambulance naar het ziekenhuis moet worden vervoerd.

9. Planken

Een stevige core is de basis voor alles, dus plank plank plank!!! De laatste weken voor mijn halve marathon deed ik dit elke dag 1 minuut. Ik merkte meteen dat mijn houding verbeterde en ik daardoor ook soepeler liep. Het is slechts 1 minuut per dag dus dat is simpel vol te houden toch?

10. Goede sport-bh

Deze is voor de vrouwen: een goede sport-bh. Hoe klein je borsten ook zijn, je brengt ze schade toe als je fanatiek rent (of springt). Zelfs met mijn kleine borsten voel ik het goed wanneer ik geen goede sport-bh aan heb. Wanneer je je borsten voelt bewegen in je bh weet je 1 ding zeker: Het is tijd voor een nieuwe!

11. Goede hardloop riem

Mijn laatste tip is een hardloopriem. In eerste instantie kocht ik een goedkope bij de Action die bij mijn eerste oefenrun ging hij meteen al los en wist ik: dit gaat niet werken. Uiteindelijk heb ik een duurdere riem voor mijn verjaardag gekregen die ik als het ware aantrek. Hier konden mooi mijn flesjes water en gelletjes in die ik tijdens mijn run gebruikte.

BONUS TIP: OEFENEN!

Leuk hoor al deze tips maar als je ze pas op de dag van de wedstrijd toepast heb je er niets aan. Dus doe net als in theater een generale repetitie (hoeft niet hetzelfde aantal kilometers te zijn als je “echte” run). Loop die hardloopschoenen in, kijk hoe het is om tijdens het rennen een gelletje te nemen, probeer de hardloopriem uit enz. Zo zorg je voor een goede voorbereiding op de halve marathon. Als ik dat niet had gedaan had ik waarschijnlijk met de verkeerde hardloopriem gerend en was mijn run lang niet zo goed gegaan als dat hij nu ging.

Ik wens je in ieder geval veel succes met rennen en hoop dat je wat aan de tips hebt gehad!

Liefs Jetske
@vegan_fittie

14/11/2018/0 Reacties/door Jetske Kalwij

Tennisvideo – Evelien in de spotlights voor tennis.nl

Sportverhalen

Zoooo wat tof, naar aanleiding van mijn artikel op Love2workout over de voorjaarscompetitie werd ik gevraagd om een spotje op te nemen voor tennis.nl om het tennissen onder de Nederlanders te promoten. Wie had ooit gedacht dat ik, Evelien Strijker, boerinnetje uit Drenthe, op mijn 29e een tennisvideo zou mogen maken voor tennis.nl. Dit.. ja ja.. inclusief een script, echte cameraman en ook nog eens een fotograaf! Ik heb stiekem heel erg genoten van mijn ochtendje of fame, nieuwsgierig hoe het was? Lees maar mee!

Opstaan voor de tennisvideo:

IK WAS NERVEUS! Ja, alweer, zoals alle nieuwe dingen die je voor het eerst doet… het is spannend!

Na een aantal keren van outfit gewisseld te zijn, want nee, in legging 1 kwam mijn squat booty niet goed uit en joggingsbroek 2 was ook niet goed genoeg, was ik er klaar voor.

Het team:

Ik had samen met Marlissa van Sportvibes afgesproken bij de Bagels en Beans in Amsterdam, vlakbij het EY kantoor waar ik werk. Ze had 2 stoere mannen mee, 1 met een mega camera en de ander met een fotocamera waar je “U” tegen zegt. Stond ik dan in mijn tennisoutfitje en fiets tegenover dit topteam, leuk hoor… kunnen die zenuwen nu even weg gaan?

Het script:

Het script begon bij het EY kantoor, waar ik uit de ingang kwam lopen richting mijn fiets. Ik mocht niet in de camera kijken, en wat doe ik? Juist.. kijk een aantal shots midden in de camera.. oeps! Gelukkig konden ze hier wel om lachen en ging het de 3e keer goed. Inmiddels had ik mijn fiets te pakken en werd ik al fietsend over de Zuidas gefilmd om zo het stukje script “onderweg naar de tennisbaan” vast te leggen.

Na een aantal shots op de zuidas zat het fietsen er op en gingen we door naar de tennisbaan. Hier stond mijn trouwe BFF, Esther op mij te wachten. Tja, tennis doe je met z’n tweeën en wie had ik nou beter kunnen vragen dan mijn tennissende BFF? We liepen samen naar de tennisbaan (ook dit werd weer gefilmd) en begonnen aan ons warming-upje. Daarna sloegen we voor 15 minuten een paar ballen, deden een aantal services en nog even een spelletje aan het net. Het waren me de 15 minuten wel, nog nooit heb ik zo nagedacht over hoe ik er uit zie op de tennisbaan; buikinhouden, lachen, geen rare bekken trekken en ohhhhh die zweetdruppels op mn hele lichaam..!

Het interview:

Toen was het tijd voor het interview. Jullie denken wellicht dat dat makkelijk is, beetje praten enzo.. nou ik kan je vertellen.. het is echt intens MOEILIJK! Je mag geen uhh zeggen, je zinnen moeten afgerond worden met een punt, en niet met een komma of een punt komma, en je mag niet 2x achter elkaar geweldig zeggen. Anyways, volgens Marlissa deed ik het erg goed, maar ik voelde me echt heel erg dom af en toe. Na het interview zat mijn ochtendje of fame erop, ze hadden genoeg shots, foto’s en geluidsmateriaal om een mooie clip te maken, en dat is zeker gelukt want zie hier het resultaat van de tennisvideo:

https://tennis.nl/lovegame/waarom-tennis-in-eveliens-agenda-past/

Laat je even weten wat je van het filmpje vindt?

09/10/2018/0 Reacties/door Evelien Strijker

Dé hardloopmotivatie die ik nodig had – Noortje en haar vaders tegeltjeswijsheid

Sportverhalen

Pas later gebruikte ik het als hardloopmotivatie. Ik zie hem nog die vier vingers opsteken, en terwijl hij me aankijkt over de bril die op zijn neus rust tikt hij ze een voor een aan. Bij iedere volgende vinger noemt hij een ander D-woord. Dit was tijdens een gesprek met mijn vader, en het ging in de verste verte niet over sporten. Waar het wel over ging weet ik niet meer precies, maar eigenlijk doet dat er ook niet toe.

Smoesjes en gebrek aan hardloopmotivatie

Wat er wel toe doet, is dat dit rijtje volgens mij prima toepasbaar is op de sport struggles en gebrek aan hardloopmotivatie die we allemaal wel eens hebben. Ja, allemaal. Want iedere fitgirl heeft soms last van smoesjes, onzekerheden, vastgelopen trainingsplannen of gewoon gebrek aan motivatie. En soms weet je hier prima mee om te gaan en ben je op weg naar de sportschool of de atletiekbaan voordat je het weet. Maar er zijn ook genoeg dagen waarop je op de bank blijft zitten, en wanneer de dag voorbij is baal je dat je niet bent gegaan. Want je weet; na die groepsles, baantraining of dat hardlooprondje voel je je beter.

Tegeltjeswijsheid van mijn vader

Even terug naar die vier D-woorden. Met een indringende blik werden de volgende werkwoorden mij toegesproken:

Denken – Durven – Doen – Doorgaan

Het is al een tijdje geleden dat hij deze woorden tegen me zei, en het onderwerp voor deze blog stond dus ook al even. Toch kwam het niet helemaal uit de verf zoals ik het wilde. Maar na afgelopen weekend wist ik; dit wil ik delen. Vorige zondag liep ik namelijk sinds meer dan een half jaar weer een duurloop boven de 16 kilometer. Ik tikte 22 kilometer aan en had het gevoel nog wel even door te kunnen gaan. Zoals sommigen van jullie misschien weten was ik lang (5,5 maand!) geblesseerd door een scheurtje in mijn meniscus. Ik kon niet alleen niet hardlopen, maar ook met krachttraining (squats met name) en ook vaak met fietsen had ik last. Voordat ik geblesseerd raakte trainde ik voor de marathon van Barcelona en draaide ik mijn hand niet om voor een –snelle- halve marathon.. En vorige maand sleepte ik mezelf amper 5 kilometer aan een stuk voort.

Hoe ga ik die marathon volbrengen?

HOE DAN?! Vroeg ik mezelf vaak af. HOE kwam het dat ik zo veel snelheid en duurvermogen had verloren? Maar een nog grotere HOE voor HOE ik dan de marathon van Eindhoven over 5 weken zou moeten gaan volbrengen. Waarom voelde het niet meer zoals toen? Waar was mijn hardloopmotivatie? En wat ging ik er aan doen? Maar je raadt het al.. ‘Hoe’ begint niet met een D. En ‘Waarom’ en ‘Wat’ ook niet. Deze woorden horen dus ook niet in dit rijtje thuis en ik schakelde ze uit. Maar wat houden die 4 D-woorden dan in voor mij?

De 4 D-woorden als hardloopmotivatie

Denken

Misschien kan denken ook wel vervangen worden door een ander D woord, namelijk doel. Denk aan je doel; wat wil je bereiken?

Durven

Identificeer hetgeen wat je tegenhoudt. Vind je het spannend om voor het eerst het krachthonk in te gaan? Of ben je bang dat de intervaltraining die je je hebt voorgenomen niet gaat lukken op de gestelde snelheid? Vrees je ervoor het niet vol te kunnen houden?

Doen

Tja.. wat zal ik zeggen. Je hebt al twee stappen gezet (Denken en Durven..) Nu kan je niet meer terug. Pak je tas, meld je aan voor de les, bel een vriendin, trek je schoenen aan.

Doorgaan

Je bent er nu aan begonnen. NO WAY dat je gaat stoppen.

En nu even terug naar afgelopen zondag. Ik ging binnen 1 minuut het rijtje af:

Denken: Marathon

Durven: Hou ik 22km wel vol?

Doen: Schoenen aan

Doorgaan (1): Je bent begonnen aan dit marathon avontuur, nu moet je ook doorgaan.

Doorgaan (2): Bij kilometer 13, 18 en 20 had ik het zwaar. Maar doorgaan tot 22.

Bedankt pap!

Na het lopen vergat ik dit allemaal weer.. Maar wat blijft over? Alleen de euforie en een dosis zelfvertrouwen. Bedankt pap! Waarom ik dit schrijf? Misschien kan jij je hier ook in vinden. En wie weet, heb je er dan iets aan, de volgende keer dat je wilt gaan sporten maar je gedachten je ervan weerhoudt. Omdat wanneer je dat krachthonk niet in durft tussen die spierbonken. Of om dat je niet weet wat je moet doen. Of op het moment dat je wil opgeven terwijl je nog maar 1 kilometer moet. Misschien denk je dan; wat was die 4de ook alweer? Oh ja; doorgaan.

Liefs, Noor

p.s: wil je nog meer zien van mijn hardloopavonturen? Volg me dan op Instagram! En in dit artikel stel ik mezelf voor, mocht je nog meer willen weten 🙂

05/10/2018/0 Reacties/door Noortje Dorscheidt

Hardlopen met een hartafwijking – hoe Jetske begon met rennen

Sportverhalen

Op 27 augustus 1991 werd ik (Jetske) geboren in het AMC. Alles leek goed en ik werd zelfs met een 10 naar huis gestuurd. (blijkbaar krijg je als baby al een beoordeling) De volgende dag bleek het echter toch niet zo goed te gaan als in eerste instantie werd gezegd. Ik werd paars en benauwd en moest met spoed naar het ziekenhuis.

Mijn rechter hartkamer was te klein

Na veel onderzoeken bleek daar uiteindelijk dat mijn rechter hartkamer te klein is. Hierdoor werkt de kleine bloedsomloop niet zoals het zal moeten zijn. Gelukkig waren mijn ouders er snel bij, anders had je dit niet van mij kunnen lezen. In vijf jaar tijd ben ik zo’n vijf keer geopereerd, waarbij de ene operatie heftiger was dan de ander. Uiteindelijk zijn een aantal aders aan elkaar gekoppeld waar door zij mee konden groeien met de rest van mijn lichaam. Hoewel ik na mijn vijfde niet meer geopereerd ben, blijf ik tot op de dag van vandaag ieder jaar onder controle in het ziekenhuis.

Mijn hartafwijking kon ik moeilijk accepteren

Van de operaties en het verblijven in het ziekenhuis heb ik weinig meegekregen. Ik weet meer vanuit verhalen dan vanuit mijn eigen beleving. Op het moment dat ik het begon te beseffen was het eigenlijk al klaar. Als kind vond ik het dan altijd moeilijk te accepteren dat ik een hartafwijking had. Ik wilde gewoon meedoen met de rest, maar dat ging niet. Daarbij had ik het ook sneller koud en werd dan weer paars. Andere kinderen reageerde daar heftig op, overigens niet alleen kinderen, want tot op de dag van vandaag krijg ik daar nog geregeld opmerkingen over. Aangezien ik 0 conditie had, was ik absoluut niet goed bij gym, toch wist ik als kind altijd wel mijn zwaktes om te zetten in m’n kracht en had ik ook een hele lieve klas die daar begrip voor had. Zo werd ik niet vaak als eerste getikt door de anderen om mij nog het gevoel te geven iets te kunnen.

Op de middelbare werd gym een vak waar je cijfers voor kreeg

Dit veranderde allemaal op de middelbare school, waar gym ineens een vak was waar je ook nog eens cijfers voor kreeg. Ik sportte naast de gymles niet, maar begon wel vanaf mijn tweede jaar middelbare school zo nu en dan te fietsen naar school, wat toch even 12km heen was (en dus 24 in totaal op een dag). Dit deed ik alleen met mooi weer en vooral weinig wind. Bij de gymlessen gooide ik mijn drama-talent in de strijd en zorgde ik er altijd voor dat ik minder hoefde te doen dan de rest door zwaar te ademen en net te doen alsof ik dood ging na 1 rondje rennen… maar wel nog steeds voldoendes bleef halen.

Hardlopen met een hartafwijking – hoe het begon

Tijdens mijn studententijd ging ik hier en daar wel eens sporten, maar dat bleef bij een lesje steps in de sportschool en ik fietste naar m’n studie. Pas op mijn 21ste ging de knop om. Ik was steeds meer geïnteresseerd geraakt in sporten en wilde kijken wat er bij mij paste. Ik weet het nog heel goed hoe het allemaal begon: Ik zat ‘s avonds thuis op de bank te kijken naar DWDD en daar zag ik haar, Evy Gruyaert, ik had op die avond niet verwacht dat deze vrolijke vlaamse vrouw mijn leven zal veranderen.

Bedankt Evy

Zij vertelde over de hardlooppodcast “start to run” die zij had, waarin ze mensen hielp van 0 naar 5 km te gaan rennen. Aan de hand van 29 lessen waarvan je er 3 per week deed. Je begon heel simpel gewoon 1 min rennen 1 min wandelen, en dat zo’n 20 min. En zo geschiedde het: Ik downloadde de podcast stofte mijn oude gymschoenen af en zette les 1 op play. Ik was oprecht verbaasd hoe makkelijk het me af ging en de eigenwijze stem in mijn hoofd wilde meteen door naar les 5 maar ik bleef braaf en ging gestaagd alle lessen af. Evy maakt de lessen leuk door opzwepende muziek te gebruiken en weet je tijdens de run te blijven motiveren. Op de een of andere manier wist ze altijd wanneer je langzamer ging rennen, want dan hoorde je: “Niet verzwakken nu, je bent er bijna!” Ook al was dit allemaal van te voren ingesproken, het leek erop alsof ze naast je rende en jouw supporte. En dat is dan ook de kracht van deze podcast!

Aangezien de lessen op tijd gaan en niet op km, lukte het mij niet om aan het eind van de podcast de vijf te lopen. Ik ben tussendoor ook een aantal keer de podcast opnieuw begonnen, aangezien ik in de winter toch iets minder gemotiveerd was te rennen. Maar toch wist ik 1 ding zeker: dit smaakt naar meer!

Het echte werk!

Na een aantal lessen kocht ik dan ook echte hardloopschoenen en een fancy outfit en begon het hardlopen pas echt! Nieuwe routes ontdekken, verder gaan dan de vorige keer, of juist sneller. Maar vooral genieten, want dat is wat ik doe. Hardlopen is voor mij een manier om mijn hoofd te legen, ik fantaseer over van alles, stel doelen voor mijzelf en overdenk lastige situaties. Daarnaast geniet ik van nieuwe routes, nieuwe omgevingen en vind ik het heerlijk om op vakantie de omgeving al rennend te leren kennen. Maar ook in de winter ga ik gestaagd door en ken ik geen winterstop meer.

Ik ben absoluut niet snel, en ik zal dan ook nooit een (top) atleet worden, maar dat maakt mij niet uit, ik zie zeker progressie bij mezelf al gaat dit langzaam, en het wat ik het allerleukste vind: Ik heb een sport gevonden die bij mij past, die ik overal kan doen en wat mijn hart gewoon aankan! Ondanks mijn hartafwijking heb ik nu een betere conditie dan sommige andere mensen die vrijwel niet sporten en daar ben ik trots op!

Wil je achter de schermen kijken van mijn leventje? Dat kan op Instagram. Lees ook het artikel waarin ik mezelf voorstel én bekijk mijn video waarin ik sporten in een hot cabin uitprobeer. Kijk je mee?

27/09/2018/0 Reacties/door Jetske Kalwij

Sporten na de bevalling – Back in Shape!

Sportverhalen

Op 28 juli ben ik bevallen van natuurlijk de mooiste, geniaalste, sterkste en leukste jongen op de wereld! Na een zwangerschap waarbij ik vrij weinig meer kon met mijn lichaam door mijn bekken was ik blij dat ‘onze Wester’ er was en was het natuurlijk hopen op het miraculeus verdwijnen van mijn klachten. En? Ik moet zeggen dat het echt heel goed gaat. Ondertussen is Wester alweer 7,5 week en mag ik sinds 1,5 week weer een beetje sporten na de bevalling. Je kan je wel voorstellen hoe ik me daarbij voel toch?

Sporten na de bevalling

Mijn bevalling was geen pretje. Ik denk dat een bevalling nooit een pretje is maar mijn pech was dat ik veel bloed verloor en daardoor de eerste twee weken volledig gevloerd was. Lijkbleek, geen energie en zeker nog niet denken aan sporten. Ik kon niet eens zelf een luier van Wester verschonen of even lekker douchen, dan was ik al kapot en sliep ik weer tot de volgende voeding voor die kleine man. Gelukkig heb ik een kei van een vriend, die ik vanaf dag 1 na de bevalling mijn grote held noem. Zonder hem was ik gillend uit het raam van het ziekenhuis gesprongen denk ik..

Na ongeveer drie weken kwam mijn energie weer een beetje op niveau en begon ik te verlangen naar sporten, bewegen, lekker naar buiten. Maar echt sporten na de bevalling zat er natuurlijk nog niet in.

Twee samenwerkingen de komende tijd.

Er zijn veel goede oefeningen die je kan doen, al vanaf de eerste dag op je kraambed al begon ik daar uiteraard wat later mee. En om jullie mee te nemen in al deze mogelijkheden en wat ik doe om weer ‘back in shape’ te komen ga ik de komende tijd twee samenwerlingen aan. Sinds week zes sport ik namelijk weer bij MominBalance. Ik doe daar nu een Back in Shape workout in plaats van de zwangerschapsles van voor de bevalling. Binnenkort gaan we samen een video opnemen om jullie te laten zien hoe zo’n Back in Shape lesje er dan uitziet.

Samenwerking twee wordt wat intensiever. Samen met Josine van de Core Academy gaan we een serie video’s en blogs maken om jullie helemaal mee te nemen in de wereld van sporten na de bevalling. De Core Academy is gespecialiseerd in training en coaching tijdens en na de zwangerschap. We gaan het hebben over do’s en don’ts bij sporten na de bevalling maar we gaan ook een sportvideo maken van de workoutserie waar ik aan mee ga doen, namelijk het PowerMama programma. (je kan je nog opgeven om ook mee te doen, we starten 7 oktober!) We hebben al heel wat ideeen dus dit sordt een topserie waar ik erg veel zin in heb!

Binnenkort meer dus op Love2workout. Houd ook onze Instagram in de gaten voor meer sportinspiratie vanuit het Love2workout team.

Tot snel!

Dikke zoen,

Cristel (soon to be fitmama)

19/09/2018/0 Reacties/door Cristel

MOM PWR – Power to the (fit) moms!

Sportverhalen

Soms kom je weleens een collega blogger tegen waarvan je graag wilt dat jouw lezers ermee kennismaken omdat je denk dat het ze het heel leuk zouden vinden. Nou, dat heb ik met Marloes, fitte mama en sinds kort founder van het platform MOM PWR, voor moeders die fit zijn, willen worden en daarbij de balans zoeken met gezin, werk en sociaal leven. Lees je mee?

Even voorstellen

Hey! Ik, Marloes (36 jaar) draai al 7 jaar mee als actieve momster van 2 kids (dochter Robin 7 jaar en zoontje Bowis 3 jaar) en sport is voor mij onmisbaar in m’n leven. Ik liep lang rond met het idee dat ik een ‘fitgirl’ was maar toch lagen mijn prioriteiten anders door o.a. de juiste balans vinden met gezin, werk, sociaal leven. Ik wil fit en blij zijn in m’n hoofd en met mijn lijf. Daar hoeft geen sixpack of 7-daags trainingsschema bij. Ik kon mezelf niet meer in alles identificeren wat ik online voorbij zag komen en besloot zelf het heft in handen te nemen met een platform voor sportieve moms.

MOM PWR!

Ik weet dat ze er zijn. Andere moeders met dezelfde energie, doelen en struggle naar balans. Moeders die net als ik graag sporten omdat ze het ‘nodig’ hebben, ze zich lekker willen voelen, een voorbeeld willen zijn naar hun kids en willen genieten van het leven. Maar ik vond het nergens. Ik vond speciale sportprogramma’s voor moeders, (healthy) lifestyle magazines voor moeders en plenty websites voor als je nog moeder gaat worden. Dus het voelde als dé tijd om een nieuwe plek te creëren.

Ik wil dolgraag een ode brengen aan moeders die graag actief zijn of willen worden. Want als moeder is het lang niet altijd logisch dat je tijd vindt om te sporten of er altijd de energie voor hebt. Des te meer vind ik dat we trots moeten zijn om alles wat we wel doen! Met MOM PWR wil ik moeders weer in haar actieve en energieke kracht zetten.

Inspireren met MOM PWR

Met MOM PWR wil ik je inspireren met toffe verhalen van andere energieke moeders, overladen met goede vibes dat je zo lekker bezig bent, bevestigen dat slechte dagen er ook bij horen, motiveren om die ene avond wél je sportschoenen aan te trekken, kennis laten maken met nieuwe sporten, uitnodigen voor events en je bewuster maken met tips & tricks voor je mind. Kortom, een plek waar ik je hoop tegen te komen J.

Enne, ben of ken je een actieve moeder en vind je het tof om je passie voor sport of je verhaal te delen? Ik zoek nog moeders met verhalen, moeders die willen bloggen of plenty ideeën hebben!

See ya at Mompwr.nl | @mompwr

High five,

Marloes

Opzoek naar meer sportverhalen om je te inspireren jouw favo workout te vinden? Neem een kijkje op deze pagina en ga ervoor!

12/09/2018/0 Reacties/door Cristel

Hoe ging mijn allereerste officiële crossfit wedstrijd? Evelien doet verslag…

Sportverhalen

Daar lag ik dan, om half 6 ‘s ochtends naar het plafond te staren met kriebels in mijn buik – Hoe ging mijn allereerste officiële crossfit wedstrijd? Lees je mee?

Beter laat dan nooit…

Hoe ging mijn allereerste officiële crossfit wedstrijd?

Het is nu een dik maandje geleden, maar ik herinner het me nog heel goed. Daar lag ik dan, om half 6 ‘s ochtends naar het plafond te staren met kriebels in mijn buik. Vandaag ging het gebeuren! Mijn allereerste officiële crossfit wedstrijd; de Beachthrowdown in Scheveningen. Samen met mijn beste vriendinnetje hadden wij ons voor de fun opgegeven voor de kwalificaties, want ja, niet iedereen mag zomaar op de finale dag komen paraderen. Wij schreven ons in in de scaled categorie met het idee om 3 lekkere crossfit workoutjes samen te knallen, wat leuke filmpjes er aan over te houden, en vooral veel lol samen te hebben. Niets was minder waar… we hebben onwijze lol gehad, leuke filmpjes gemaakt en we hebben die kwalificatie workouts geknald.. en hoe! Goed genoeg om door te gaan naar de finale dag! WOW! Wie had dat gedacht?

Crossfit - kwalificatie WOD

crossfit - the beach throwdown

HELP!

Toen was het opeens vrijdag 13 juli en sloegen de zenuwen toe (ja we deden dit dus gewoon op vrijdag de 13e, wie verzint zoiets?). Ik als nuchtere boerin ben eigenlijk niet vaak zenuwachtig, onder het motto “ik doe mijn best en meer kan ik niet doen” kan ik normaliter mijn zenuwen redelijk onderdrukken en het negatieve stemmetje in mijn hoofd verbannen… but.. not today! Wat als ik nou niet goed genoeg ben, of dat ik een fout maak waardoor we laatste worden? Wat als alle meiden veel fitter zijn? Wat zullen anderen wel niet denken? Heb ik wel genoeg getraind, of juist teveel wijntjes gedronken? HELP! Kan iemand dat stemmetje in mijn hoofd even weghalen?

Mijn geheime wapen – nummer 1

Jullie snappen het, deze nuchtere boerin was ZENUWACHTIG to the MAX! Maar, ik had 2 van mijn geheime wapens mee! Laten we met nummer 1 beginnen, dit was mijn BFF, mijn rots in de branding. Ik ken Esther al zo’n 15 jaar. Samen zijn wij Jut en Jul, zij is zo’n vriendin die je wel te vriend moet houden want ze weet gewoon teveel over je. Esther, zo heet mijn mopsie, is de persoon die ik het organiseren van mijn vrijgezellenfeest toe vertrouw, en voor diegene die mij een beetje kennen; organiseren uit handen geven is voor deze control freak echt erg moeilijk. Dus dat zegt wel wat! GELUKKIG was de Beachthrowdown een buddy wedstrijd en had ik, lucky as I am, Esther naast mij staan. Toen ze in de auto stapte waren mijn zenuwen al meteen een stuk minder; ons doel van vandaag; Genieten, ook al worden we laatste. Met het doel “genieten” kon ik leven, maar ik wou niet laatst worden, competitief dat ik ben. Daarom werd ons doel bijgesteld naar: Genieten EN niet laatste worden.

Crossfit - love2workout

Crossfit Workout 1

Fast forward, we reden op ons dooie gemakje van Amsterdam naar Scheveningen, parkeerden de auto lekker vooraan want we aren te vroeg, schreven ons in bij de Athlete registration, kregen een groot nummer (ONS nummer) op onze arm gekalkt, en een super tof t-shirt.

Maar, de zenuwen verdwenen pas helemaal toen wij daar samen de arena (ja, er was een echte Arena!) in liepen voor onze eerste workout. Deze bestond uit;

80 Frontsquats
60 Burpees over the bar
40 Atlas stone ground to shoulder

We hadden ons plan doorgesproken, we hadden een warming upje gedaan, even gekeken of we uberhaupt een zware atlasstone omhoog konden krijgen, oftewel wij waren klaar om niet laatste te worden en te genieten!

De workout ging goed, we waren geen laatste en hadden gestreden tot we niet meer konden. Workout one was done… on to the next one!… maar hee… waar waren die zenuwen? Ik heb ze de rest van de dag niet meer gedag kunnen zeggen, en dat gemene stemmetje was gelukkig ook niet spraakzaam meer.

Mijn geheime wapen – nummer 2

Om even terug te komen op mijn geheime wapens; nummer 2 is mijn mama. Mijn moeder is de allerliefste, maar echt! Ik ga niet in de “mijn mama is liever dan jouw mama” modes, maar ik vind dat natuurlijk wel. Mijn vader is een aantal jaren geleden overleden en sinds dien is mijn moeder alleen. Ik ben super trots op haar, want ondanks dat ze alleen is laat ze mij nog altijd kind voelen. Ik hoef niet voor haar te zorgen, zij zorgt voor mij. Ik mag mij geen zorgen maken om haar, maar zij natuurlijk wel om mij, want tja, zij is de moeder en ik niet.. herkennen jullie dit? Anyways, mijn trotse mama was mee, want haar dochter stond dit keer niet op de tennisbaan een wedstrijd te spelen (hier link naar vorige blog), maar deed mee aan een crossfit wedstrijd, weer eens wat anders! Mijn moeder had alles mee waar een sporter behoefte aan heeft; bananen, sportdrankjes, noten repen, dadels voor snelle energie en een flinke dosis moederliefde. En wat had ik een behoefte aan die moederliefde zeg. Als je onzeker bent is het zo fijn om van je moeder te horen dat ze trots op je is, no matter what. Dat ze vind dat je benen mooi uitkomen in het korte broekje waarin jij die ochtend onzeker voor de spiegel stond. Dat ze onwijs geniet dat haar dochter gezond aan het sporten is en dat ze mee mag. Kleine bijkomstigheid; mijn moeder kan ook nog eens heel lekker masseren. Moet ik verder nog uitleggen waarom zijn mijn geheime wapen is? Nee toch?

Crossfit Workout 2

Na een aantal lekkere dadels, een paar slokken sportdrank en een korte massage van moeders stond workout 2 op het programma. Voor Esther een grote uitdaging; APEHANGERS. Voor diegene die niet weten wat dit is; er hangt een touw boven de grond en jij moet naar de overkant zien te komen. Deze zie je ook vaak bij obstacle runs (link naar obstacle run blog) dus ik kende deze al. We hadden helaas geen tijd om te oefenen, dus spraken we af dat ik de eerste ronde zou doen, zodat we kans hadden op meer punten, we hadden immers toch dat doel om niet laatste te worden. Dit is totaal tegen onze natuur in want Esther gaat ALTIJD eerst.. autisten die wij zijn. Ah fijn, het startsein klonk, eerst moesten we een aantal kettlebell swings doen.. want dat is zo lekker voor je grip en onderarmen.. daarna mochten we klimmen. Mijn ronde ging erg goed, ik tikte Esther aan en daar ging ze. Na haar kettlebell swings klom ze het touw op, eerst een beetje onhandig, maar naar een paar meter kreeg ze de slag te pakken. Ik was zo TROTS! Lachend rende ze terug nadat ze de eerste ronde afgemaakt had.. wat waren wij aan het genieten! Uiteindelijk maakten wij beide onze 2e ronde af en kon ik net mijn 3e ronde niet afmaken. Esther en ik gaven elkaar een knuffel, deze hadden we toch ook maar weer mooi gedaan! Op naar de laatste workout!

Crossfit Workout 3

Dit was dus echt NIET mijn favoriet en de workout waar ik het meeste tegen op zag; met een brancard met een zandzak van totaal 55kg over het strand lopen, ik denk zo’n 2km in totaal. Met crossfit kan je alles verwachten, maar dit leek me nogal saai, simpel gezegd is het toch alleen maar een beetje heen en weer lopen he. Esther was heel optimistisch en wou dit joggend gaan doen. Toen ze dat zei schoot ik in de lach. Gelukkig had ze snel door dat dit niet te doen was en dat gewoon doorstappen al zwaar genoeg was. Voor mij in ieder geval, mijn armen waren helemaal volgelopen en verzuurd van die 3e ronde apehangers, die brandcard vasthouden was super maar dan ook super zwaar. Esther en ik bedachten een ritme; we zouden 20 stappen doen en dan legden we de brandcard weer even neer. Mijn moeder kwam naast ons lopen en telde iedere keer mee, wat een support! De laatste meters waren echt afzien, maar we haalden het binnen de timecap van 30 minuten!

En toen zat het erop

We hadden workouts 1, 2 en 3 gedaan. Helaas ging alleen de top 10 door naar de final workout, wij zijn uiteindelijk op de 23e plek geëindigd, van de 30 koppels die meededen… ja ja! Mission accomplished: wij zijn niet laatste geworden en.. we hebben onwijs genoten van onze eerste crossfit wedstrijd. Ik knuffelde Esther en ik knuffelde mijn mama, mijn toppers van de dag. Moe en voldaan namen we afscheid van de gezellige meiden die we daar hadden ontmoet en gingen we nog even een hapje eten in het avond zonnetje. Een goed stuk vlees ging er zeker in en die hadden we ook zeker verdiend.

Thuis aangekomen dook ik lekker onder de douche en ben daarna vrijwel gelijk naar bed gegaan. Het interesseerde me weinig dat het nog maar 9 uur was, als je moe bent ben je moe, ik ben nou eenmaal een slaap baby. Mijn lichaam was kapot, maar mijn hoofd was voldaan, mijn hart zat vol liefde. Vol liefde voor crossfit, voor Esther en voor mijn mama… Het was een geweldige dag.. met een grote glimlach (dat denk ik tenminste 😉 viel ik in slaap, dromend van de volgende buddy wedstrijd*.

The end! J

* op 22 September sta ik samen met @Fitbyvictoire op the Dutch Throwdown – Buddy edition! Houd mijn Instagram in de gaten voor behind the scene foto’s en stories!

Lees hier meer inspirerende sportblogs van Evelien!

22/08/2018/1 Reactie/door Evelien Strijker

Rolschaatsen: Simone’s favoriete zomer workout

Sportverhalen

Nu het weer lekker weer is vind ik het superfijn om mijn rolschaatsen aan te trekken en er een flink stuk op uit te gaan. Voor mij heeft rolschaatsen meerdere voordelen. Als eerste kun je op een leuke manier aan je conditie werken, je hebt amper in de gaten dat je aan het sporten bent. Doordat ik lekker buiten bezig bent word ik bewuster van de omgeving en hierdoor word mijn hoofd rustiger qua gedachten. Verder is het een perfecte workout voor gespierde benen, na een ritje merk ik altijd weer dat mijn benen flink bezig zijn geweest.

Opnieuw beginnen

Ik denk dat het ondertussen iets meer dan een jaar geleden is dat ik weer opnieuw ben begonnen met deze rollende workout. Ik was druk bezig met opruimen in huis en kwam daar mijn oude rolschaatsen tegen. Zwarte met gekleurde wielen, heel tof vind ik zelf 🙂 Ik trok ze aan om te kijken of ze nog pasten en gelukkig zaten ze perfect. Mijn kinderen kwamen kijken: hè wat leuk mama wat ga je daarmee doen? Ik vertelde dat ik het een beetje spannend vond, maar dat ik het graag weer wilde proberen. Ze riepen gelijk o dan helpen we je wel. Dat vond ik zelf eigenlijk nog spannender, maar wel ook heel lief. Ik ging op de oprit een beetje heen en weer rollen en hun duwden me af en toe een beetje.

Lange afstanden rolschaatsen

De keer erna heb ik gewacht dat de kids op school waren. Ik nam mijn oude vrienden mee naar een glad stukje fietspad en daar begon ik te oefenen. Hoewel het even wennen was duurde het niet lang voordat ik weer merkte hoe blij je van rolschaatsen kan worden. Vanaf toen ben ik af en toe lekker op pad gegaan. Inmiddels heb ik al vaak flinke stukken af gelegd. Zo ben ik een keer tot halverwege de Enkhuizerdijk geweest om daar even te picknicken. Na de picknick natuurlijk ook weer terug. Dat was een afstand van twee keer 12 kilometer.

Zien bewegen, doet bewegen

Mijn dochter vond het ook erg leuk om te zien als ik weer een stukje ging rolschaatsen. We zijn toen samen naar de winkel gegaan en hebben daar een mooi paar, roze met geel en blauw, voor haar uitgezocht. Nu oefenen we af en toe samen.

Ik ben blij dat ik deze zomerse workout weer heb herontdekt. Wat denk je heb jij ook zin eens een keer je rolschaatsen aan te trekken en lekker de wind door je haren te voelen?

08/08/2018/0 Reacties/door Simone Dollee

3 redenen om te gaan apenkooien!

Sportverhalen

Afgelopen 1 juli was Love2workout uitgenodigd bij het Release The Beasts event van Onefit en Deliveroo. Fenna ging op pad om er deze dag bij te zijn. We hebben een onwijs leuke dag gehad en (opnieuw) kennis gemaakt met een sport die in onze kindertijd heel populair was: Apenkooien!

Release The Beasts

Bij aankomst werden we verwelkomt met een Innocent sapje en het Release The Beasts-shirt: leuk! We gingen even helemaal terug in de tijd toen de juf en meester van ApenkooiGym zich voorstelden en we genummerd werden om in groepjes ingedeeld te worden. Iedereen was hartstikke fanatiek met het James-Bond spel. Met fluitsignalen wisselen we spellen af. Poorttikkertje en elementen als steen-papier-schaar kwamen ook voorbij. Ontzettend grappig om dit samen als volwassenen met elkaar te doen!

De rode en gele lintjes, de zachte rode ballen, kasten, donkerrode matten en pionnetjes: het lijkt één grote déjà vu! Iedereen verandert weer in een klein kind als je over de kast springt om zo snel mogelijk je balletje in de bak aan het einde te krijgen voor jawel: een extra punt!

Na de workout werden we door Deliveroo verrast met pokébowls en een ijsje van Breyers ijs. Nou ijsje, gewoon lekker een bak van 500 ml: zo hé! Dankjewel Deliveroo, dat kwam zeker goed van pas met 27 graden buiten!

3 redenen om te gaan apenkooien

1. Sporten zonder dat je doorhebt dat je sport

Door de spelelementen heb je totaal niet door hoeveel je beweegt. Je wilt winnen, dan maar dat extra rondje rennen!

2. Het samen sporten (en lachen!)

Tijdens het event werd steen-papier-schaar vervangen door beer-vis-mug. De beer eet de vis op, de vis eet de mug en de mug prikt de beer. Daarbij moet je dus ook een beer, vis en mug daadwerkelijk uitbeelden (zie je het al voor je?). Als je elkaar tijdens de estafette tegen kwam moest je dit spelletje spelen en ja: dat zorgt voor heel wat verwarring en lachbuien!

3. Voor iedereen toegankelijk!

Je hoeft niet per se fit te zijn om er goed in te zijn! Door de wisselende elementen in apenkooien is het voor iedereen toegankelijk: dat maakt het nou zo leuk!

Enthousiast geworden? Probeer het zelf bij de Apenkooigym! Dat kan nu in 6 verschillende steden en ze zijn aan het uitbreiden…

Eerder maakte ik een video over LXR, kijk mee en ontdek wat deze workout inhoudt.

24/07/2018/1 Reactie/door Fenna van Surksum

Even voorstellen: Noortje, net afgestudeerd arts en wordt blij van sporten

Sportverhalen

We are on a roll! Vandaag stellen we je voor aan wederom een nieuwe aanwinst voor het Love2workout-team: blogster Noortje!

Let me introduce you…

Hey, ik ben Noortje! 25 jaar en net afgestudeerd arts. Yep, ik zit midden in de gezondheidszorg en weet dat sporten gezond is. Maar dat weten we allemaal toch? Wat voor mij telt: bewegen maakt mij BLIJ! Hardlopen en wielrennen zijn favoriet, maar ook in de gym vind je me regelmatig voor krachttraining of HIIT en het zwembad heb ik sinds kort (her)ontdekt. Inmiddels heb ik 2 marathons gelopen en nummer 3 staat gepland in oktober dit jaar. Lekker doel om naartoe te trainen!

Mijn favo workout?

Als er maar gezweet en gehijgd kan worden, vind ik het helemaal goed. Soms lekker in mijn eentje, maar met anderen en dan de euforie delen vind ik ook fantastisch.

Noortje Hardlopen love2workout

Noortje wielrennen love2workout

Noortje zwemmen love2workout

Ook weleens in een dipje..

Vaak ben ik niet te stoppen en sport ik daaaagen achter elkaar. Maar hé, soms zit ik ook weleens in een dipje, lees: een paar dagen niet gesport en begrijp dan opeens niet hoe ik het ‘volgehouden heb’ zo vaak en veel, te sporten. Als ik me dan toch de deur uit sleep voor een rondje hardlopen of fietsen, of 3 bicep-reps doe in de gym overvalt me opeens een gevoel van vrijheid en blijdschap. Heerlijk dit toch? Je weet het: de mojo is back. Daar gaan we! En dit gevoel overbrengen op anderen maakt het nóg beter.

Een vaste baan als arts

Binnenkort begin ik aan mijn eerste vaste baan als arts. Tijdens mijn studietijd was het al druk, en ook de komende tijd verwacht ik niet dat er veel tijd ‘over blijft’. Tijd om te sporten heb ik altijd weten te vinden, dus ik ben er zeker van dat ook de komende tijd dat helemaal goed gaat komen. Hoe precies? In die legpuzzel neem ik jullie graag mee.

Om mijn motivatie, struggles, ups- en downs op gebied van sport met jullie te delen zal ik de komende maanden met regelmaat een blog(je) schrijven voor Love2workout. De ene keer probeer ik je te voorzien van een handje vol praktische tips (zelf bedacht of goed gejat), de andere keer wat fijne inzichten of soms gewoon een lekker motiverend verhaal.

DON’T KNOW IF YOU WANNA KNOW..

Ik hou echt van semi-bevroren aardbeien met soja yoghurt, ik ben tweetalig opgevoed, kom oorspronkelijk uit Limburg en pak al mijn vrije tijd aan om de wereld te zien. Een ding pak ik altijd in: mijn sportschoenen!

Tot heel snel,

Liefs Noortje

17/07/2018/1 Reactie/door Noortje Dorscheidt