Ze bedacht eigenhandig drie jaar geleden een thee festival. Omdat thee zoveel meer is dan water met een smaakje maar echt een cultuur. Nikki Hoolwerf is dol op thee en wil de rest van Nederland graag laten meegenieten tijdens ‘haar’ FesTEAval. Ze vertely over haar mooiste thee moment en nog meer. Lees je mee over deze gepassioneerde thee-enthousiast?
FesTEAval, hét thee festival in DeFabrique op 22 april
Op 22 april is alweer de derde editie van Nikki’s thee festival; FesTEAval. Een evenenemt rondom thee, kan dat? Tuurlijk! Ga maar eens na bij hoeveel landen thee onderdeel is van het dagelijks leven of past in een bepaalde levensstijl. De high tea uit Engeland, of de traditionele yerba uit Zuid Amerika. En je kan nog zoveel meer met thee! Er wordt mee gekookt, gebakken, gepaird.. Nikki kan je er alles over vertellen!
Interview met Nikki, founder FesTEAval
Nikki, je bent de bedenkster van het enige thee festival in Nederland. Hoe voelt dat?
Uniek. Er zijn natuurlijk wel meer thee-festivals, maar dat ik deze kans heb mogen krijgen is toch wel heel bijzonder.
Waarom een thee festival?
Ik ben zelf gek op thee, schrijf/schreef ook blogs op leuketheetjes.nl en kwam door mijn werk op een evenementenlocatie tot de conclusie dat er de meest uiteenlopende evenementen zijn. Er bestond alleen nog niks voor of over thee, mijn werkgever en ik hebben de handen ineen geslagen en nu vindt dit jaar alweer het derde fesTEAval plaats.
Wat is jouw favoriete thee?
Tie Guan Yin, dit is een oolong, een thee die tussen een groene en zwarte thee in zit, met een heerlijke bloemige smaak.
Dit jaar is het thema Time for Me, Time for Tea en focus je op het creëren van een persoonijk favoriet theemoment.
Wat is jouw favoriete theemoment?
Als ik thuis kom vind ik het heerlijk om lekker tot rust te komen op de bank met een kop thee.
Welk theemoment uit je herinnering heeft veel voor je betekent en waarom?
Dit is voor mij de reis naar Nepal geweest. Hier keek ik al lang naar uit en in de theevelden van Nepal vond ik een heel lief theeboertje, die met zo veel passie vertelde over zijn thee dat het voor mij heel herkenbaar was. De boer zette zijn thee met water dat hij kookte in een waterkoker die was aangedreven door een dieselmotortje. Deze thee was zo vol liefde en het moment was zo puur dat de thee het helemaal compleet maakte.
Het Dutch Tea Festival heet vanaf dit jaar het FesTEAval. Kan je ons vertellen waarom?
Ik hou enorm van woordgrappen en toen ik begon in mijn eentje met het fesTEAval had ik deze naam al op de plank liggen. We zijn begonnen met het Dutch Tea Festival zodat voor iedereen duidelijk zou zijn waar het fesTEAval om draait. De naam fesTEAval zijn we wel altijd ernaast blijven gebruiken omdat Wouter (organisatie FesTEAval) en ik hier zo gek op zijn.
Met dit jaar een nieuw logo en website, vonden we het ook tijd om een keuze te maken in titel voor het fesTEAval, na lang wikken en wegen zijn we toch gegaan voor mijn eerste idee!
Wat is jouw tip aan de lezers om dit jaar te bezoeken?
Ik ben zelf heel benieuwd naar de kombucha workshop en stand, daarnaast hoop ik ook tijd te hebben om een bezoek te brengen aan de thee en meditatie workshop.
En welke trend, hotspot of ruimte mogen we echt niet missen dit jaar?
Kombucha! En natuurlijk de Heal’tea Room!
Wil jij ook naar het FesTEAval? Dat kan heel makkelijk! Hier koop je je kaartjes en als je de code LOVE2WORKOUT gebruikt krijg je ook nog eens 10%korting. Tot de 22ste!
Wist je dat Love2workout een eigen workout ruimte host tijdens het FesTEAval? Hier lees je alles over de HealTEAroom! Kom je ook mee sporten en van thee genieten?
https://love2workout.nl/wp-content/uploads/2018/04/nikki-e1530542908806.jpg16201080Cristelhttps://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/10/Logo-Love2workout-NEW2-300x300.pngCristel2018-04-08 21:12:232018-04-09 07:27:30Nikki: met dit thee festival wil ik iedereen van thee laten meegenieten!
Wanneer je gewend ben om altijd achter het (computer) scherm te werken is het even onwennig om op de voorgrond te verschijnen. Twee weken geleden deed ik dat. Eva van Happy Protein vroeg me voor een sportfotoshoot. Dat heeft nog nooit iemand me gevraagd maar ik zei graag ja. Het ging om ‘gewone’ sportende meiden en daar voel ik me wel thuis bij.
Sportfotoshoot: Doen wat ik altijd doe, sporten
Eva had een gave plek geregeld bij de toffe sportschool Bodytime in Amsterdam. Ik kwam daar als eerste aan om een beetje te wennen :). We mochten zelfs kleding lenen van het merk Röhnisch om aan te doen tijdens de sportfotoshoot en de fotograaf, Karina van Moment Picturespaste ook goed bij ons. Lekker ontspannen. Ze maakte foto’s zonder dat ik het door had. Wat ik moest doen was eigenlijk wat ik elke dag doe. Beetje sporten, beetje eiwit shake drinken en een beetje lol maken met de andere meiden. Eigenlijk was het heel makkelijk. Veel makkelijker dan ik me had voorgesteld.
Chill in de keuken en zwetend aan een bar
Een beetje zoekend gingen we de de hele sportschool door. Van de keuken waar ik ‘chill’ op het aanrecht zat tot de kleedkamers, lockers en natuurlijk de gewichten. Eva had wat ideeën voor de shoot meegenomen die we gebruikten als inspiratie. Een foto terwijl ik mijn veters strik, een foto wanneer ik mijn haar vast maak, een foto met een kettlebell en een paar foto’ s samen met de andere meiden. Vooral degene waar me met z’n drieën aan een stang hangen is echt cool geworden. De leukste om te doen vond ik persoonlijk het maken van een boksfoto. Dit is niet makkelijk natuurlijk, ook voor Katrina niet die constant opzoek moest naar de goede hoek en goede timing. Ik was lekker klappen aan het uitdelen en hoge kicks tegen die zak aan het geven, dus voor mij was het allang prima.
En zo sta je ineens in plaats van in de gym te sporten, voor de camera. Best gek maar wel leuk om een keer te doen. Jullie zullen de foto’s hier en daar wel langs zien komen, ik wil ze niet allemaal in één keer ‘onthullen’. Maar die boksfoto wel, dat is deze:
En? Wat vinden jullie ervan? Ik lees het graag terug in de reacties hiernaast!
https://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/04/DSC4800-e1492523653411.jpg13332000Cristelhttps://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/10/Logo-Love2workout-NEW2-300x300.pngCristel2017-04-19 21:45:402017-09-05 14:16:57SPORTEN VOOR DE CAMERA: SPORTFOTOSHOOT
Een tijdje gelden postte ik de blog ‘5 redenen om te gaan boksen‘. Deze werd zo goed ontvangen dat ik aan eerdere gastbloggers heb gevraagd of ze het leuk vinden om hun eigen sport op die manier in het zonnetje te zetten. Daar kreeg ik superveel enthousiaste ‘JA’s!’ op en zo is een nieuwe blog reeks ontstaan: 5 redenen om… Speciaal om jullie te inspireren op heel veel leuke sporten om dit jaar eens te proberen!
Hoelahoepen met Marieke
De eerste van de reeks is Marieke. Zij heeft al een keer een ‘inspired by’ blog geschreven over paaldansen maar ze is ook echt heel goed in de sport Hula Hoop (want officieel schrijf je dat zo) en geeft er ook les in. Je kan haar aan het werk zien en lessen volgen via de site www.hulahoopmetmarieke.com. Marieke geeft je 5 redenen om te gaan hoelahoepen!
#1 Je voelt je weer 10 jaar, op het schoolplein
‘Vroeger kon ik dat heel goed’ is de meest gehoorde openingszin van iemand die een hoepelles gaat volgen. Als een soort van ‘indekken’ voor wat komen gaat. Maar met een beetje oefenen krijg je snel de slag weer te pakken en voel je je weer jong en net zo flexibel als vroeger, op het schoolplein!
#2 Iedereen kan het, of kan het in elk geval leren!
Hula Hoop is een workout die iedereen kan. Ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand echt niet kon hoelahoepen of het kon leren. Natuurlijk leert de één leert het sneller dan de ander. Eén tip: je moet vooral niet gefrustreerd raken!
#3 Hoelahoepen is een verbazingwekkend goede workout
Vroeger op het schoolplein realiseerde je dit niet natuurlijk maar na een uurtje hoepelen heb je er een redelijke cardio workout op zitten! En dat niet alleen… Op de heup hoepelen is ook heel erg goed voor je buik-en rugspieren. Een ideaal middel om je taille op een leuke manier vorm te geven. Bovendien kun je ook hoepelen op je borst, armen, handen, benen, voeten etc.. Je kunt zo alle spiergroepen aanspreken.
#4 Je hoeft geen moeilijke trucks te leren om er plezier mee te hebben
Zware dag gehad? Muziekje op, verstand op nul en even in jezelf keren. Hoepelen doet je even nergens anders aan denken dan aan rondjes, rondjes en rondjes draaien. Geen zin in eenzaamheid en zin om te lachen? Wanneer je het in een groepje doet staat een hoepelsessie garant voor lachen, elkaar helpen en ontspanning!
#5 Hoopers zijn hele leuke mensen!
Als je een beetje in de hoepel scene zit kom je er al snel achter dat ‘hoopers’ altijd heel erg behulpzaam zijn. Truckjes worden gedeeld, tips worden gegeven en plezier staat echt bovenaan! Dus…
Hoop hoop, zoek een paar medehoopers en ga ervoor!
https://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/02/hoelahoepen-love2workout-banner_WdV.jpg6301418Cristelhttps://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/10/Logo-Love2workout-NEW2-300x300.pngCristel2017-02-04 17:04:302017-09-05 14:16:575 REDENEN OM TE GAAN HOELAHOEPEN (MET VIDEO!)
Nieuwe gadgets uitproberen kan zomaar mijn nieuwe hobby worden. Ik mocht dan ook de Jaybird Freedom uitproberen. Een draadloze headset die naar eigen zeggen van het merk, ’the evolution of wireless sound’ is. En jij kan deze winnen! Houd Love2workout in de gaten voor meer info. Maar nu eerst… testing testing.
De Jaybird Freedom: wat ze beloven
Ik was erg blij toen ik de mogelijkheid kreeg om de Jaybird Freedom uit te proberen. Ik had deze headset al op andere sites voorbij zien komen en was er meteen verliefd op. Wel een beetje spacy en aangekondigd als een grote hype dus fijn dat ik zelf de kans heb gekregen om te testen wat de headset in zijn mars heeft. Laten we eens kijken wat het merk ons beloofd.
Zoals ik al eerder schreef; ’the Evolution of Wireless Sound’. De kleinste draadloze dopjes die er maar zijn met het beste geluid in een prachtig metalen design die ook nog eens sweat proof is en super comfortabel. Jaybird wil de sportieve ervaring verbeteren door muziek te combineren met jouw actieve lifestyle. Dat belooft nogal wat.
Bekijk hier de introductie van de Jaybird Freedom met pro mountainbiker Curtis Keen:
Het design
De Jaybird Freedom is vormgegeven in aluminium met accenten van geborsteld metaal, met mini in-ear dopjes die heel helder geluid geven. De draadloze headset komt in een mooi vormgegeven doosje. Deze headset is duidelijk voor de sportieve vrouw ontworpen. We zien we Kerri Walsh Jennings (pro beachvolleybalster) in een zonnige omgeving op de doos afgebeeld. Dit is dan ook de wit met gouden uitvoering, je hebt ze in verschillende kleuren, zoals rood, zwart en blauw met zilver, wit met roze, en helemaal zwart. De Jaybird Freedom maakt gebruik van in-ear dopjes en combineert een heel mooi vormgeven metalen headset met comfort en prachtig geluid.
Uitgebreide mogelijkheden
Tijd om de Jaybird Freedom uit haar doosje te halen en te installeren! Dat was even slikken want het geheel was best ingewikkeld. Niet de functies op zich maar wel de uitgebreide mogelijkheden. Je krijgt er namelijk van alles bijgeleverd. Een zakje met in-ear siliconen oordopjes in 3 maten, een zakje speciale in-ear dopjes van isolerend foam in 3 maten en een zakje secure fit ear wings (jaha, beetje Starwars-gehalte, dat wel) in 4 maten. Daarnaast natuurlijk de basis; het koord met de uiteinde waar je de dopjes en wings op moet bevestigen met daaraan het kastje voor de besturing en een soort powerbank met klik-systeem om de headset op te laden. En… om het koord in te korten en vast te maken aan je shirtje ook nog 2 cord clips en een shirt clip. Klinkt veel en ingewikkeld en dat is het ook. Althans, dat vind ik.
De functies
Voordeel van al die bijgevoegde spulletjes is, dat je de Jaybird Freedom helemaal kan personaliseren. Kiezen welke buds je gebruikt, wel of geen wings voor extra bevestiging en zelfs onderlangs of bovenlangs van je oor dragen. Om de Jaybird op te laden zit er een klein soort battery pack bij. Deze klik je aan de console op de Jaybird en gaat met usb in je stekker in het stopcontact. De basis heeft een speeltijd van 4 uur en met de pack nog eens 4 uur erbij.
Het is een wireless headset dus om te connecten met je telefoon zet je ‘m eerst aan. Dat doe je met de middelste knop op het besturingskastje aan het koord. Headset aan, bluetooth op je telefoon aan, verbinden en klaar. Dat gaat allemaal heel soepeltjes. Op het kastje vind je meteen een plus en een min knop en een knop in het midden. Logischerwijs zijn de plus en de min knop voor het volume hard en zacht zetten en de middelste voor aan/uit, play en het opnemen van je telefoon. Maar je kan er nog meer mee. Om een nummer over te slaan houd je de plus knop een seconden ingedrukt en om terug te gaan de min knop. Als je gebruik wilt maken van stem commando’s kan je de middelste knop inhouden en wil je wisselen tussen twee gesprekken dan druk je twee keer op de middelste knop. Er is dus van alles mogelijk, maar dat moet je wel even instuderen voordat je met je Jaybird op pad gaat!
Naast muziek luisteren en de telefoon draadloos opnemen, kan je je muziek met meerdere Freedom gebruikers delen als multipoint en via Bluetooth 4.1 met een laptop, tablet, smartphone en smartwatch connecten.
Mijn ervaring
Toen ik de Jaybird Freedom in huis kreeg was ik echt heel enthousiast om ze te gaan proberen. Ik had ze al gezien online en vond ze er prachtig uit zien. Ik had die dag een workout gepland dus dacht; hoppa, meteen uitproberen! Maar dat ging helaas niet zo snel als ik had gehoopt. Toen ik het doosje open maakte zat er zoveel in dat het me zeker een half uur heeft geduurd voordat ik klaar was om te gaan sporten. Ik moest namelijk eerst nog een aantal keuzes maken en alles installeren. Ik koos voor de siliconen tips en wilde de wings wil uitproberen. Daarnaast wist ik dat het koortje te lang zou zijn dus die heb ik ingekort zoals in het boekje stond met 1 cord clip. De ear wings waren het lastigs. Je moet eerst bepalen of je onderlangs of bovenlangs wilt dragen, ik koos voor onderlangs, zoals Kerri Walsh op de verpakking. Daarna de maat. Ik koos voor XS omdat ik weet dat ik kleine oren heb. Nadat ik ze had bevestigd vond ik het lastig om de juiste stand te vinden zodat alles goed vast zou blijven zitten maar uiteindelijk is het me gelukt.
Tijd om te gaan sporten. Ik testte de headset met fietsen, hardlopen, een HIIT workout en krachttraining. Met fietsen ging het prima, het geluid was prachtig helder en door de in-ear tips was ik lekker afgesloten van de rest van de sportschool. Met krachttraining ging ook alles prima, ze vielen niet uit, bleven goed zitten en ik zat er lekker in. Zo’n drie kwartier verder in dezelfde workout kreeg ik toch wat last van mijn linkeroor. De wing ging een beetje zeer doen. Even negeren dacht ik, dat gaat wel goedkopen. Hop, op de loopband, even 20 minuutjes rennen. En toen ging het mis. Door het heftige bewegen tijdens het rennen ging het kastje aan het koord op en neer en door het gewicht van het kastje floepte de headset steeds uit mijn linkeroor (de kant van het kastje). Al rennend propte ik het dopje steeds weer terug. Balen. Maar niet getreurd. Er was natuurlijk nog hoop omdat ik de mogelijkheden had om de instellingen te veranderen.
En dat heb ik gedaan. Ik heb er vandaag nog mee gesport maar eerst wat getweekt. Ik heb de foam tips geïnstalleerd, de wings een maatje groter genomen en het shirt clipje bevestigd. Ik bleef de headset wel onderlangs dragen, dat vond ik wel fijn. En wat bleek? Het ging prima! Met hardlopen en de HIIT workout bleef de Jaybird Freedom goed zitten. Poeh gelukkig. Mooi design, goed geluid en functioneel!
Deze video laat zien hoe je de Jaybird Freedom helemaal kan personaliseren:
Fact & Figures op een rijtje:
[list type=”bullet”]
De kleinste draadloze in-ear dopjes ooit gemaakt
Metalen behuizing dat een super zuiver geluid oplevert
Speciale ‘MySound’ app om je voorinstellingen op te slaan (en te delen)
Deel-functie: deel 1 device met 2 buds of 1 bud met 2 devices
Connect met een smartwatch en laat je telefoon thuis
Een gepatenteerd secure-fit systeem met de extra bijgeleverde foam buds en wings
8 uur speeltijd
[/list]
Conclusie
Alles bij elkaar ben ik dik tevreden over de Jaybird Freedom. De vormgeving is erg mooi en nadat je door de moeite heen bent gegaan om alle opties te doorlopen en je headset helemaal te personaliseren is het gebruik erg fijn. Mooi geluid waarmee je bent afgesloten van de rest van de wereld. Pas op! Met hardlopen en fietsen hoor je dus geen verkeersgeluid. Al met al een mooie toevoeging aan de wereld van wireless headsets, maar wel eentje met een prijskaartje. Namelijk 188,46 euro. Bijvoorbeeld te koop bij Bol.com
Winnen die Jaybird Freedom!
Schreef ik nou iets over winnen? Klopt! Maar dat houd ik nog even geheim (heel binnenkort, binnen een week weet je meer!) want dan weet ik zeker dat jij nog even scherp blijft en Love2workout strak blijft volgen op alle kanalen zoals Instagram, Facebook en Twitter!
https://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/01/Jaybird-Freedom-banner2.jpg320720Cristelhttps://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/10/Logo-Love2workout-NEW2-300x300.pngCristel2017-01-03 22:18:182017-09-05 14:16:58REVIEW JAYBIRD FREEDOM: DE EVOLUTIE IN DRAADLOOS GELUID
Ik heb al een tijdje een smart watch om mijn pols. Als gadget freak is dat natuurlijk ‘heaven’ maar wat vind ik nou echt van die ervaring? Ik testte de Huawei smart watch met Android Wear nadat ik aanwezig was bij het pers-event over het horloge op het hoofdkantoor van Google in Amsterdam. Benieuwd wat ik ervan vind? Lees snel verder…
Huawei smart watch: mijn eerste indruk
Bij een smart watch denk je toch al snel aan een sportief uitziend horloge die eigenlijk niet heel vrouwelijk is en je vooral niet om kan bij je leuke zomerjurkje als je een beetje netjes voor de dag wilt komen. De Huawei doet hier iets aan en dat is een pluspuntje. Hij ziet er eigenlijk uit als een klassiek horloge, zilveren huisje met leren, kunststof of metalen bandje. Ook kan je de wijzerplaat zelf instellen. Zo kan je kiezen voor een wat meer analoge of digitale uitstraling.
So far so good. Tenzij…. je mini polsjes hebt zoals ik. Het klokje is zelfs voor mij en ik draag graag grote horloges, wel wat groot en dik. Maar dat terzijde want de smart watch doet zijn naam eer aan en is naast dat hij met alle Android telefoons te koppelen is ook met een Iphone te koppelen.
Dan de prijs. De Huawei Watch Active W1 Smartwatch kost, afhangende van welk bandje je bestelt, tussen de 310 en 380 euro op Bol.com. Dat vind ik zelf een pittige prijs. Eens zien wat je daarvoor terug krijgt…
Huawei smart watch: wat ze beloven
Ga naar de site van Huawei en je zult deze features zien staan:
[list type=”bullet”]
Combinatie van klassieke vormgeving en slimme techniek
Werkt met zowel Android als IOS smartphones
Kras bestendig glas en roestvrijstalen kast
Houdt je sportieve prestaties bij met met een slimme bewegingssensor
Android Wear besturingssysteem
Notificaties volg je met een simpele veeg over het scherm op
Apps en muziek bedienen vanaf je pols
Met Google Now heb je altijd een persoonlijke assistent bij de hand (ok google voice command)
Bluetooth en wifi verbinding
Anderhalve dag batterijduur
Bellen vanaf je pols
Waterdicht
[/list]
Maar wat kan je er nou echt mee? Deze video van de website laat bijvoorbeeld zien hoe je met het horloge je agenda kunt bijhouden, notificaties kunt aanzetten, kunt navigeren het weer bekijken, je sportieve prestaties kunt bijhouden, stappen kunt tellen, je hartslag kan bijhouden en met de voice command ‘ ok Google’ iets op internet kunt opzoeken. Klinkt goed toch?
Huawei smart watch: mijn ervaring
Ok. ik ben een Iphone gebruiker. Ook al ben ik gek op Google en al zijn handige apps. Gebruik ik Drive, Maps, Analytics, Gmail en Google Vertalen. Ik blijf fan van mijn Iphone. Dus het eerste wat ik deed was de Huawei smart watch koppelen aan mijn Iphone want, beloven ze, de smart watch werkt zowel met Android als met Iphone. Toch? Nou, niet helemaal. Het was zelfs een beetje teleurstellend. Natuurlijk is dat niet neer te leggen bij Huawei. Apple is nou eenmaal erg beschermend over zijn eigen eco systeem en eigenlijk is het al een klein wonder dat de Android watch kan syncen met een Apple toestel.
Maar toch. Het enige wat je echt kan doen wanneer je het horloge met een Iphone verbindt is het doorsturen van je notificaties van je telefoon naar je pols. Je ziet bijvoorbeeld wel op je pols dat je gebeld wordt maar je kan niet opnemen, daarvoor moet je naar je telefoon rennen. De uitzondering is wanneer je Gmail gebruikt. Je kan bijvoorbeeld met je stem een mail inspreken of een mini schetsje van een Emoji maken, als antwoord.
Daarnaast kan je wel je activiteit bijhouden met een stappenteller en je hartslag meten maar je kan geen gebruik maken van de volledigheid van de Google Fit app want Iphone werkt met de app ‘gezondheid’. Het horloge laat ook zien welk nummer je luistert en je kan met je horloge naar een andere track gaan. Maar wil je gebruik maken van de ‘ OK Google’ voice command om iets op te zoeken op internet, dan moet je het resultaat toch echt op je telefoon bekijken.
Al met al kan je half wel en half niet gebruik maken van al het slims in het horloge en was ik na een weekje stiekem wel een beetje uitgekeken op mijn smart watch. Ik had eigenlijk nog steeds het coole promo filmpje van het pers event in mijn hoofd waarbij iemand zijn huis in komt en met zijn smart watch van alles activeert of waarbij een sportieve chick bij haar huis aan komt fietsen, haar horloge naar haar mond beweegt en zegt: ‘ok google, open garage‘. Dat vind ik pas impressive!
Smart watch toekomst
Omdat mijn vriend een Adroid toestel heeft hebben we het horloge ook nog even aan zijn toestel gekoppeld. En ja, met die combinatie is meer mogelijk. Je kan bijvoorbeeld een connectie maken met de Google Fit app waarmee je meer kan dan alleen je hartslag meten en je stappen tellen. Je kan al je activiteit tracken, je sportieve plannen met je agenda combineren, je verbrandde calorieën bijhouden en een aantal fitness challenges aanzetten zoals een squat, push-up en buikspieren challenge. En hij maakt met de Googe Fit app ook onderscheid in welke sport je uitvoert.
Verder kan je de notificaties die je via je smartphone ontvangt, door te vegen over je watchface stuk voor stuk bekijken. Wanneer je vanaf je wijzerplaat veegt naar links open je het overzicht met apps, waaronder Google Fit, de hartslagmeter, weer, vertaal en meer, veeg je nog een keer naar links dan wordt het Google Now menu geopend voor stemcommando’s. Iedere keer dat er een notificatie binnenkomt trilt het horloge kortstondig, en kun je je pols draaien om onmiddellijk het bericht te lezen. Door op een kaart naar links te vegen kun je de notificatie verwijderen, reageren op een bericht of de app openen op je smartphone. Je kan zelf instellen welke apps notificaties mogen doorsturen. Een tip: zet je what’s app uit!
Eerlijk gezegd blijven de features, van eigenlijk alle smartwatches, redelijk minimaal en niet heel anders dan bijvoorbeeld je telefoon of een sporthorloge, alleen zit dit ding om je pols. Met weer dat coole promo filmpje in mijn achterhoofd denk ik graag aan de komende mogelijkheden. Natuurlijk, als je alles in huis wilt besturen met je smart watch heb je ook een slim systeem in huis nodig, I get it. En als je straks je auto met je horloge wilt openen of besturen, dat moet je auto ook een beetje slim zijn. I get it. Maar dat is wel waar het naartoe gaat. En ik kan niet wachten!
Sport, vroeger huiverde ik bij het woord. Ik ben één van die personen die als kind vele sporten probeerde maar nooit volhield. Ondertussen bepaald sport sinds mijn 22 mijn leven. Hoe? Dat wil ik jullie met mijn verhaal graag uitleggen. Maar eerst een korte intro.
Fitgingereef
Mijn naam is Eveline, een 24-jarige uit België. Ik werk op Brussels Airport & spreek 3 talen: Nederlands, Frans en Engels. Ik sport 6 dagen per week waarvan 3-4 keer cardio en 3-4 keer resistance training. Verder heb ik ook nog een blog: fitgingereef.wordpress.com. Hier post ik alles over gezondheid, sport en reizen.
Sport op jonge leeftijd
Ballet, gymnastiek, twirling,… I did them all. Naar mate ik ouder werd, wilde ik minder en minder met sport te maken hebben want uiteindelijk was sport ‘niet cool’. Natuurlijk is dit belachelijk maar als kind met een enorm laag zelfvertrouwen, ros, mager en klein, was dit een van de zovele meeloop momentjes. Sport? Ik had er absoluut geen voeling mee. Het maakt me ook niets uit of ik er goed in was. Het enige wat me interesseerde was of de mensen me niet nastaarden of uitlachten. Best wel erg als je bedenkt dat ik zeven jaar was toen ik startte met ballet. Dit hield ik welgeteld één jaar vol. Ik herinner het me nog zoals gisteren: je bent niet lenig genoeg. Je stijfheid zorgt ervoor dat je ballet nooit op een deftige manier zal kunnen. BAM. Dit komt hard aan, zeker als je net zeven jaar oud bent. Mijn reactie ten opzichte van mijn ouders was duidelijk: ik wou niets meer met ballet te maken hebben en stopte onmiddellijk.
Hierop volgend volgde ik 6 maanden gymnastiek, totaal niet mijn ding. Ik had er ook geen plezier in, wat ook snel duidelijk werd voor mijn ouders. Tot slot: twirling. Ah, de meisjes met de sticks. Hierin kwam er een soort van ballet voor dat we uitvoerden met een soort ijzeren staaf. Wow, wat hield ik van deze sport! Op 10-jarige leeftijd mocht ik een klas hoger, ik was namelijk erg goed. Toen ze me dat vertelden, werd ik hysterisch. Ik was zo onzeker dat ik niets alleen wou. Ik wou enkel hoger als ik bij mijn vriendinnen mocht blijven. Ook al zag ik ze op elke training, neen was mijn antwoord waar ik tot op heden nog steeds spijt van heb.
Ongezond leven & onzekerheid
Heel mijn leven ben ik onzeker geweest. Geen enkel compliment kon mij ervan overtuigen dat ik ‘mooi’ of ergens goed in was. Zoals ik hierboven al schreef, kreeg de onzekerheid op erg jonge leeftijd al de bovenhand. Doorheen de jaren ben ik ook ongezond beginnen te eten. Ik hoor het mijn mama nog zeggen: ooit kom je in het ziekenhuis terecht met die slechte voeding van je. Natuurlijk geloofde ik er helemaal niets van. Ze probeerde me gezond te laten eten maar dat was een onbegonnen opdracht. Tot mijn stiefvader in het beeld kwam. Ik was ongeveer 12 jaar. Hij is degene die me dwong om groenten te eten. Ik ben hem hier ongelooflijk dankbaar voor.
Rond een jaar of 17, ik ging bijna afstuderen, begon ik steeds vaker angst te krijgen om te eten. Een fotograaf had me ‘gescout’ als model en ik wilde er goed uitzien. Natuurlijk met het oog op alle magazines en de gephotoshopte modellen, wilde ik er ook net zoals hen uitzien. Ik begon enorm op mijn eten te letten, niet zo zeer in de zin van gezond maar vooral weinig calorieën. En met weinig bedoel ik ook echt weinig. En het feit dat mijn toenmalige ex tegen me zei: als je dikker wordt, maak ik het uit, hielp alvast niet in deze nutteloze drang om mager te zijn. Ik was op zich al heel erg mager maar ik zag er niet uit zoals die modellen. En dat was nou met mijn doel: een modellen lichaam krijgen. Ik begon later in te zien dat het erg ongezond was, maximaal 1000 calorieën per dag…
Rond mijn 21/22ste probeerde ik mijn leven te beteren. Ik startte sporadisch met fitness, at ‘gezond’ en stopte met frisdrank. Maar uiteindelijk kreeg mijn moeder gelijk. Ik belande in het ziekenhuis. Niet omwille van het ongezonde eten maar iets totaal anders. Iets wat je als 22-jarig meisje niet verwacht te horen en wat je ook eigenlijk nooit te horen mag krijgen.
Wat? Nee! Dat kan niet…
Op 22-jarige leeftijd werkte ik en nu nog steeds, bij een luchtvaartmaatschappij op Brussels Airport. Ik zorg voor de check-in van passagiers en het tijdig vertrek van vliegtuigen. Ik werkte er ongeveer 8 maanden toen het noodlot toesloeg. Steeds vaker kreeg ik last van verlammingsverschijnselen, hoofdpijn, vermoeidheid. Dat laatste leek me vrij normaal aangezien ik vaak startte om 4 uur ’s morgens. Hoofdpijn zat in de familie en leek me niets om me zorgen over te maken. Het eerste, de verlammingsverschijnselen, leken me wel niet helemaal koosjer. Ik dacht dat het allemaal te maken had met mijn job.
Maar mijn moeder stond erop dat ik naar een arts ging voor verder onderzoek. Mezelf kennende, stelde ik dit onderzoek uit tot op een dag dat mijn oma onderzocht werd. Het was tijd voor haar maandelijkse controle en de dokter kwam hiervoor steeds naar ons huis. Mijn mama stelde de vraag voor mij, want ergens diep van binnen wist ik dat dit gevoel niets goeds voorspelde. De arts voerde een aantal krachttesten uit en verwees me door naar een neuroloog. Eén ding was zeker, dit verlammend gevoel: het was echt. Mijn kracht was links minder dan rechts wat me uiteindelijk zowel geruststelde als onrustig maakte.
Een aantal weken later, 1 week voor de afspraak bij de neuroloog en vlak voor onze vakantie naar Kreta, lukte het niet meer. Ik huilde van angst. De verlamming werd steeds erger en op bepaalde momenten zorgde het ervoor dat ik tijdens het autorijden niets meer kon met mijn linkerkant. Ook kwam het voor op het werk dat ik niet meer normaal kon bewegen of lopen. Met angst stapte ik, samen met mijn vriend en op aanraden van de arts, naar de urgentie. Om een lang verhaal kort te maken: de uitkomst bleek verschrikkelijk. Na de CT-scan namen de neurologen en andere artsen me apart. Ik had een groot hersenletsel. Wat? Hoe? Antwoorden waren er niet. Was het een spierziekte? Was het een tumor? Was het een beroerte? Niemand wist het antwoord. Het enige dat ze wel wisten was dat het immens was en dat ik zo snel mogelijk onder een MRI-scanner moest. Hieruit bleek dat een hersentumor, zo groot als een sinaasappel, mijn rechterhersenhelft verpletterde. Ik werd zo snel mogelijk overgebracht naar het universitaire ziekenhuis en kreeg één van de beste neurochirurgie uit België. Een week na de ontdekking werd de tumor verwijdert. De lijdensweg begon toen pas echt.
Sporten om mobiel te blijven
Na de operatie moest ik samen met de fysiotherapist weer leren lopen, eten, armen en benen bewegen. Dit eerste deel van mijn revalidatie duurde ongeveer één à twee maanden. Het stappen kon ik na één week, mezelf wassen na een anderhalve week. Mijn arm gebruiken om dingen te pakken kon ik vrij snel. Ik ben rechtshandig dus eten was geen gigantisch probleem. Ik ben dankbaar voor mijn vriend die er alles aan deed om me op die vreselijke momenten aan het lachen te krijgen. Hij was er altijd en verliet me zelden. Een week na de operatie mocht ik weer naar huis. Ik was 8 kg kwijt en woog nog een povere 44 kg.
Eens thuis dacht ik steeds meer na over mijn revalidatie. Fysiotherapie bleek geen geweldige hulp te zijn dus zocht ik het zelf uit. Ik las veel over Kayla Itsines, een Australische PT die samen met haar vriend, de Bikini Body Guides uitgebracht had. Het bleek een succesformule voor vele mensen, zeker om af te vallen. Maar dit was nu wel het laatste wat ik wou met mijn 44 kg. Maar de algemene transformaties spraken me wel enorm aan. Alle vrouwen zagen er aanzienlijk sterker en gelukkiger uit. Ik moest en zou dit proberen. Eerst deed ik stiekem de oefeningen want uiteindelijk mocht ik nog geen zware sporten doen. Ik moest oefeningen doen om mobiel te blijven en ik zei steeds: maar dit zijn gewone oefeningen en wordt het te zwaar, pas ik ze aan! En dat was geen leugen. Dit was de werkelijkheid. Elke te zware oefening modificeerde ik naar mijn kunnen. Deze gids met een heel nieuw doel voor ogen, was mijn redding!
Sport houdt mensen zoals jij uit een rolstoel
De dokter blijft me steeds herhalen: ik heb zelden patiënten zoals jij. Ze laten zich hangen en worden depressief. Maar jij? Jij maakt wat van je leven! ‘Sport houdt mensen zoals jij uit een rolstoel en ik vind het geweldig dat jij jouw wilskracht gebruikt om uit die vreselijke rolstoel te blijven’.
Ik moet erg veel moeite doen, elke dag opnieuw. Het doet vaak zeer. Zeker als ik mijn grenzen probeer te verleggen. Het gebeurt vaak dat ik een week niets mag doen op dokters bevel. Maar ik zou wel kunnen stellen dat de gids van Kayla Itsines mijn leven heeft gered. Ik voel me beter dan ooit en sport maakt een gigantisch deel uit van mijn leven. Ik zou niet meer zonder kunnen. Al deze sportieve inspanningen betekenen natuurlijk niet dat ik weer tip top in orde ben. Ik ben nog steeds aan het revalideren, elke dag. Ik kan bepaalde dingen absoluut niet meer en ik werk keihard om alles zo normaal mogelijk te krijgen. Zoals alles, werkt ook mijn herstel met ups en downs. Er zijn zeker momenten dat ik denk: is dit alles het waard? Is pijn lijden echt nodig om vooruit te komen? En het antwoord is: JA. Dit is nodig en het is het allemaal waard!
Sporten is voor mij een drug
Sporten zorgt ervoor dat ik een zo normaal mogelijk leven kan leiden. Voor mij is het als een soort drug, iets wat ik moet hebben om door te gaan met mijn leven. Een doel. Natuurlijk zijn er dagen dat ik niets doe. Dat heeft iedereen en elk leven moet een balans kennen tussen sporten en gezond eten met rusten en af en toe een cheatmeal. Ik ben blij weer gezond te zijn, ook al moet ik elke 6 maanden op controle in het UZ te Leuven. Sport geeft me een enorm goed gevoel, een gevoel dat je op bijna geen andere manier kan verkrijgen. Het is een uitlaatklep voor momenten dat ik me niet goed voel, een slechte dag heb, zowel op persoonlijk als professioneel vlak. Door elke dag opnieuw alles van mezelf te geven merk ik ook duidelijk verbetering ten opzichte van anderhalf jaar geleden. Ondertussen kan ik weer gewone ‘normale dingen’ zoals winkelen en kuisen. Ik ben zelfzeker geworden, hou meer van mijn lichaam en durf mezelf ook tonen zoals ik werkelijk ben.
Wil je mijn verhaal verder volgen? Meekijken hoe ik leef en train na die verschrikkelijke tumor? Volg me dan op mijn Instagram profiel fitgingereef en laten we elkaar blijven motiveren om alles uit het leven te halen dat erin zit!
Nog meer INSPIRED BY…
Wil je nog meer persoonlijke sport stories om je te inspireren? Misschien wil je dan ook wel het verhaal van Marleen of van Jolien lezen!
https://love2workout.nl/wp-content/uploads/2016/06/IMG_0847_17f.jpg5961200Cristelhttps://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/10/Logo-Love2workout-NEW2-300x300.pngCristel2016-06-27 16:41:272017-09-05 14:18:31INSPIRED BY EVELINE: SPORTEN HOUDT MIJ UIT EEN ROLSTOEL
Ik ben Jolien, ik heb een passie voor gezond eten, fitness en.. waterpolo! Op mijn website www.healthyfitjo.com deel ik gezonde recepten en op mijn Instagram account healthyfitjo deel ik allemaal dingen die te maken hebben met een gezonde lifestyle, daar hoort ook mijn lievelingssport bij: waterpolo.
Wat is waterpolo precies?
Waterpolo kan je vergelijken met handbal, maar dan in het water (logisch.. I know haha). Je speelt met zes speelsters en één keeper. Die gekke mutsjes die we ophebben noemen we caps, wat voetballers aanhebben als shirt (kleur, rugnummer), hebben bij op ons hoofd. In het waterpolo ben je niet of aanvaller, of verdediger, maar je valt met z’n allen aan en je verdedigd ook samen. Dat vind ik juist zo leuk aan waterpolo. Je bent constant in beweging en moet alert zijn. Daarom duurt een waterpolo wedstrijd relatief kort, in vergelijking met andere sporten. Onze wedstrijden duren 4 x 8 minuten netto. De tijd wordt namelijk bij elke overtreding, doelpunt, time-outs etc. stopgezet. Ook hebben we tussen de periodes door 2 minuten rust om te bespreken. Een hele wedstrijd duurt ongeveer 60-75 minuten. We hebben het hier over een wedstrijd op eredivisie niveaus, op lagere niveaus duren de wedstrijden korter (4 x 6 minuten).
Waterdier
Ik ben een echte waterrat en waarschijnlijk kon ik eerder zwemmen dan lopen. Vroeger op vakanties lag ik hele dagen met mijn kop in het water en moesten mijn ouders mij uit het zwembad trekken als het etenstijd was. Dat ik een waterdier ben is ook niet zo vreemd. Mijn ouders hebben allebei op waterpolo gezeten en hebben elkaar daar ook ontmoet, verder heb ik ook neven en nichten die waterpoloën. Ik kom dus uit een echte waterpolo familie. Als klein meisje ging ik altijd kijken bij mijn vader en ik wist toen al; dat wil ik ook gaan doen! Zo ben ik er als vanzelf ingerold.
Ik moest van mijn ouders eerst goed kunnen zwemmen voordat ik op waterpolo mocht. En wat ik nu ga zeggen klinkt misschien heel vreemd voor iemand die vier à vijf keer per week in het water ligt te dobberen, maar zwemles vinden de meeste waterpoloërs dus niks aan. Alleen maar baantjes zwemmen… Nee geef mij maar een beetje actie! Maar goed, na een paar jaar zwemtraining (waarvan ik minimaal driekwart van de training onder water lag koppeltjes te duiken) mocht ik dan, finally, op waterpolo. Ik was toen negen jaar oud. In een team samenspelen, lekker in het water, keihard de bal op doel gooien en duelletjes met de tegenstander, I loved it!
Tot mijn 13e bakte ik er trouwens vrij weinig van. Ik ben als kind altijd te zwaar geweest en moest dus wat extra kilo’s meeslepen. Ik kon nog net bovenblijven en mijn ouders vroegen zich af of ik het überhaupt wel leuk vond, maar ik vond het geweldig. Ik ben altijd een harde werker en een doorzetter geweest, wat in deze sport wel goed van pas komt, want je moet je de kaas niet van het brood laten eten. Liever deel jij de eerste ‘tik’ uit, dan dat je er eentje krijgt. Nu niet denken dat we bij waterpolo alleen maar aan het worstelen zijn hoor, maar het kan er soms wel heftig aan toe gaan in duellen. That’s all-in the game en na de wedstrijd ben je even goede vrienden met elkaar.
Jong Oranje
Vanaf mijn 14e maakte ik grote sprongen, ik ben toen wat afgevallen en alles ging makkelijker. Ik werd geselecteerd voor het regionale jeugdteam. Daarmee speelden we een NK en op dat NK werd ik uitgenodigd voor Jong Oranje. Super gaaf, want dat was altijd mijn droom en die kwam in vervulling. Ik heb altijd erg hard moeten werken, keihard moeten trainen en knokken voor een plekje in de selectie. Dus toen dit werd beloond was ik door het dolle heen.
Vanaf toen werden mijn ouders bekroond tot taxichauffeurs, kon ik de route naar Zeist dromen en kenden de treinconducteurs mij zo ongeveer bij naam. Want ik mocht twee keer in de week naar Zeist om daar te trainen. In de zomervakanties trainden we elke dag en sliepen we daar ook in een oud gebouwtje, in stapelbedden. In waterpolo gaat niet zoveel geld om als bij voetbal, dus we namen onze eigen maaltijden mee en betaalden zelf onze treinkaartjes naar trainen en het benzinegeld. Maar het was het allemaal waard, want in 2010 werd ik geselecteerd voor jet EK in Oekraïne. Een ontzettend mooie ervaring, ook al was het eindresultaat, een zesde plek, een grote teleurstelling. We gingen voor een medaille, maar werden in de kwartfinale uitgeschakeld door Italië. Desondanks was het gaaf; om je land te mogen vertegenwoordigen, het volkslied te zingen in je oranje badjas en tegen andere landen te mogen spelen
Ontwikkeling als speelster en persoon
Na vijf jaar ben ik gestopt met Jong Oranje. Ik ging studeren en vond mijn maatschappelijke carrière steeds belangrijker worden. Ook werd het combineren van topsport en studie steeds lastiger. Met waterpolo is niet of nauwelijks geld te verdienen en school vond ik ook erg leuk. Daarnaast schatte ik mijn kansen om de nationale selectie te halen, en hierin ook een vaste waarde te krijgen, klein in. De concurrentie was groot en ik vond andere dingen, zoals mijn studie, ook steeds leuker worden.
Ik heb met Jong Oranje super gave tripjes mogen maken voor trainingskampen en toernooien en dit zijn ervaringen die niemand mij meer afneemt. Ik heb hier super veel van geleerd, als waterpolospeelster, maar ook als persoon. Ik heb geleerd om zelfstandig te worden, samen te werken, te plannen en door te gaan waar anderen zouden stoppen. Ik ben hier erg dankbaar voor.
Dus naast dat ik het spelletje waterpolo een passie van mij is, heb ik er mijzelf als persoon ook door ontwikkeld. Ik heb ervan geleerd niet op te geven, door te gaan wanneer het even tegenzit en voor mijzelf op te komen. Eigenschappen die buiten het waterpolo ook goed van pas kunnen komen.
Mijn Lifestyle
Nu denk je misschien, maar speelt ze helemaal geen waterpolo meer? Jazeker wel! Ik speel nog steeds in de Eredivisie van Nederland, train voor de waterpolo zo’n 8-10 uur in de week en speel in het weekend een wedstrijd. Met mijn club, ZPC het Ravijn uit Nijverdal, ben ik twee keer landskampioen geworden en zijn we tweede van Europa geworden in de Europa League. Dus tripjes naar het buitenland komen nog steeds één keer in de zoveel tijd voor en daar geniet ik extra hard van. Je komt op plekken waar je normaal gesproken niet zo snel naartoe zou gaan (denk aan Moskou en ergens anders in Rusland in the middle of nowhere waar het -30 graden is). Super vet!
Naast het waterpolo heb ik een grote passie voor voeding en fitness. Als ik een avondje niet hoef te trainen ben ik in de sportschool te vinden waar ik krachttraining doe of een groepsles volg. Ook geef ik sinds kort zelf groepslessen. Fitness helpt mij bij het waterpolo en andersom. Deze combinatie tussen fitness en waterpolo werkt erg goed voor mij. Ik voel mij fitter dan ooit en zit goed in mijn vel!
Daarnaast speelt voeding een grote rol. Voeding is de brandstof van het lichaam.. en ik kan je vertellen.. van een waterpolotraining of -wedstrijd krijg je.. HONGER! Zonder voldoende voeding kan je niet goed presteren. Iets was ik de afgelopen jaren ook heb geleerd. Op mijn Instagramaccount deel ik allerlei dingen die te maken hebben met deze levensstijl van sporten, voeding en ja ook.. ontspanning (ook al vind ik dat soms best lastig, want ik vind het heerlijk om te sporten en bezig te zijn).
[one_half]
[/one_half]
[one_half_last]
[/one_half_last]
Een sport voor doorzetters
Waterpolo is een sport voor doorzetters. Je moet je de kaas niet van het brood laten eten, ook al ben je in het dagelijks leven misschien wat verlegen. Misschien is dan juist waterpolo wel wat voor jou. Je leert voor jezelf op te komen (en daarmee bedoel ik niet dat je iemand een tik moet verkopen haha), in een team samen te spelen, vechtlust en zelfvertrouwen. Dit zijn dingen die waterpolo mij hebben ‘gegeven’.
Je krijgt er ook een super goede conditie van, doordat je tijdens wedstrijden constant in beweging bent en je hartslag hierdoor op en neer gaat, zoals bij een intervaltraining. Hier train je dan ook veel op! Je wordt er dus fysiek sterker van, maar zeker ook mentaal!
Als je het leuk vindt om een kijkje te nemen in mijn leven en ideeën op te doen voor gezonde en lekkere recepten kan je me volgen via Instagram, Facebook & Twitter. En natuurlijk deel ik alle recepten op mijn website www.healthfitjo.com.
https://love2workout.nl/wp-content/uploads/2016/06/12307387_702639616503277_6209395786655575293_o.jpg13672048Cristelhttps://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/10/Logo-Love2workout-NEW2-300x300.pngCristel2016-06-14 11:50:152017-09-05 14:18:31INSPIRED BY JOLIEN: WATERPOLO IS EEN SPORT VOOR DOORZETTERS
Planking? Nee. Dat is zoohooo 2014! De plank. 1 van de beste core oefeningen die je maar kan doen. Waarom? Hij is super effectief omdat je vrijwel alle spieren in je lichaam moet aanspannen. Doe jij de plank weleens? En doe je de plank dan wel goed? Daar gaan we het eens even haarfijn over hebben in deze plankpost!
De plank
In deel 2 van de rubriek ‘hoe doe je’ ga ik in op een oefening die sinds een jaar of 5 superhip is geworden. En heus niet voor niets. Het is een oefening die je van top tot teen uitdaagt. Het is de ideale workout voor een strakke buik. Vergeet eindeloze sit-ups en ingewikkelde sportschoolapparaten, het enige wat deze workout vereist zijn wat kostbare minuten van je tijd en een beetje doorzettingsvermogen.
De plank is vooral bedoeld om je ‘core’ te trainen. De core is het centrum van je lichaam, je buik- en rugspieren. Maar je gebruikt ook je armen, schouders, borst, bovenrug, billen én benen! Je hele lichaam moet samenwerken om dé perfecte plankhouding vol te houden, je traint dus ook je evenwicht én je coördinatie. Mooi meegenomen: doordat je zoveel spieren tegelijk gebruikt, heeft je lichaam veel zuurstof nodig. Je hart gaat lekker snel pompen om al het bloed rond te krijgen. Hierdoor verbrand je ook nog eens heel wat calorieën.
De perfecte plank
Maar als we het dan hebben over die perfecte plankhouding, wat is dat dan. Hoe doe je nou die plank? De ‘standaard’ plank waarmee je kan beginnen is op ellebogen en tenen. Ga op je buik liggen, doe je armen 90 graden, steun met je ellebogen op de grond en druk jezelf omhoog op je tenen. Je armen staan even breed uit elkaar als je schouders en tussen je voeten kan ongeveer een vuist. Je nek is neutraal met je ruggengraat, kijk naar de grond zonder je nek te laten hangen. Nu is het zaak dat jouw billen in 1 rechte lijn zijn met je schouders en voeten. Niet teveel doorhangen en niet te veel die billen omhoog. Om dat te bereiken span je je buik aan door je navel in te trekken en kantel je je heupen naar binnen. Span je billen aan en ontspan je knieën. Heb je ‘m nog? O ja. Vergeet niet te ademen.
De perfecte plank opbouwen in tijd
De plank moet je goed opbouwen. Hij ziet er simpel uit maar is verraderlijk! Om een beginnetje te maken, test je eerst eens hoe lang je het in totaal kan uithouden. Stopwatch erbij, in de houding en volhouden maar. Kom je niet verder dan 20 seconden? Niet getreurd. Met een beetje oefening maak je snelle stappen. Oefen nu de plank steeds in een setje van 3 keer. start met 3 x 10 seconden en bouw het elke keer op. Wanneer je de plank achter al je workouts plakt, of doet voordat je opstaat of voordat je gaat slapen dan ben je zo een plankmaster!
Kwam jij bij je eerste test al op meer dan 30 seconden? Dan heb je vast een sterke core! Voor jou zaak om ‘m al iets moeilijker in te steken. Start met opbouwen vanaf 3 x 30 seconden. Minstens 3 x in de week volhouden. Elke keer 5 seconden erbij en de plankmaster is born!
De perfecte plank in beeld
Misschien was je het al kwijt bij ‘doe je armen 90 graden’? Kijk dan even naar deze foto’s en een filmpje. Veel succes en plezier en geniet van je harde buikspieren!
https://love2workout.nl/wp-content/uploads/2016/06/plank-header-2.jpg6081080Cristelhttps://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/10/Logo-Love2workout-NEW2-300x300.pngCristel2016-06-08 22:11:192017-09-05 14:17:01HOE DOE JE: DE PERFECTE PLANK
Natuurlijk trekken we ons sportpak niet aan met de gedachte: ik ga even mijn geheugen trainen. Nee toch? Meestal ga je voor je conditie, je spierkracht, het verbeteren van je sportskills of een wedstrijd. Maar sporten is goed voor meer dan alleen dat. Bijvoorbeeld voor je geheugen!
Het verband tussen bewegen en je geheugen onderzocht
Uit een onderzoek van de Universiteit van Miami blijkt dat wanneer je met regelmaat sport, het je geheugen fris en scherp houdt. Een groep van ongeveer 1000 personen kreeg de vraag voorgelegd of ze sporten en in welke mate. Daarnaast moesten de proefpersonen vragen beantwoorden die te maken hadden met hun geheugen. Vijf jaar later kreeg dezelfde groep dezelfde vragen voorgelegd. En in de tussentijd hielden ze hun sportgewoontes bij.
De mensen die meer aan lichaamsbeweging deden, hadden een beter resultaat op de vragen die over het geheugen gingen. Ook was het effect andersom te zien. De mensen die namelijk minder sportten, hadden een veel mindere score dan de actievere sporters; het geheugen van deze mensen ging achteruit. Met het onderzoek werden ook factoren zoals roken en drinken meegenomen. Het verschil bleef echter hetzelfde, ondanks deze factoren. Blijkbaar heeft sporten dus echt effect op je geheugen.
Ook in Engeland is een interessant onderzoek gedaan naar het verband tussen bewegen en je geheugen:
‘Uit onderzoek van het Londense Kings College blijkt dat de hersenkwaliteit een derde beter is wanneer men zich van jongs af aan vier keer per week onderwerpt aan fysieke inspanningen.’
Voor het onderzoek werden meer dan 9.000 mensen onderzocht over een tijdspanne van 40 jaar. Wetenschappers ondervroegen hen op hun sportgewoontes door de jaren heen. Daarnaast moesten de deelnemers verschillende testen ondergaan.
50-jarige proefpersonen die hun leven lang wekelijks gesport hebben, presteerden beduidend beter op zowel de geheugen-, leer- als aandacht proeven. Mannen die bovendien meer dan vier keer per week deelnamen aan een stevige work-out hadden op 50-jarige leeftijd een derde minder hersenkracht verloren dan leeftijdsgenoten die amper beweging hebben gehad. Bij vrouwen bedroeg dit 25 procent. Bij personen die slechts één keer per week sporten, was er nog steeds een vertraging van de mentale achteruitgang zichtbaar met een gemiddelde van tien procent.
De studie toont aan dat fysieke inspanning bevorderlijk is voor de cognitieve functies, aldus studieverantwoordelijke Alex Dregan van het Londense Kings College. Over het algemeen wordt aangeraden aan om vijf keer per week, 30 minuten te sporten.
Sporten geeft je geheugen een boost
Naast de lange termijn effecten heeft sporten ook een onmiddellijk effect op onze hersenen. Hier is veel minder over bekend, maar onderzoek wijst vooral in de richting van een positief effect op het geheugen. In muizen is aangetoond dat flink rennen in een muizenrad zorgt voor verhoogde concentraties van de stof BDNF (brain-derived neurotrophic factor). Deze stof stimuleert de aanmaak en groei van hersencellen, met name in de hippocampus. Dit hersengebied is essentieel voor het leren en het aanmaken van nieuwe herinneringen. Ook in mensen is aangetoond dat er na het sporten meer BDNF in het bloed zit. Dit wijst er op dat sporten direct zorgt voor een geheugen boost.
Dus de volgende wanneer je de deur uit rent, wandelt naar de sportschool of fietst naar je bootcamp les bedenk dan dat sporten niet alleen goed is om die lekkere brownie van vanmiddag te verbranden maar dat je met dat uurtje knallen ook je hersenen een plezier doet! Lekker veel sporten dus!
https://love2workout.nl/wp-content/uploads/2016/05/IMG_3028-bewekt.jpg24483264Cristelhttps://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/10/Logo-Love2workout-NEW2-300x300.pngCristel2016-05-01 14:39:422017-09-05 14:17:02SPORTEN GEEFT JE GEHEUGEN EEN BOOST!
Love2workout is jarig en bestaat 2 jaar! Wauw. Dat had ik niet verwacht toen ik begon met schrijven. Want dat was het enige dat ik wilde. Schrijven over mijn liefde voor sport. Wat het met mij doet en met jou zou kunnen doen. Ik heb sporten, nodig om fit, creatief en energiek te zijn. Om elke dag het beste uit mijzelf te halen. Niet alleen op mijn werk, als creative, maar ook om de balans te houden tussen denken en doen. Sporten geeft mij meer dan een strakke buik, het geeft me ook scherpte, zelfverzekerdheid, toffe teamgenootjes en in mijn geval leverde het me ook een lieve vriend op…
De start van Love2workout
Precies 2 jaar geleden begon ik, met mijn voet omhoog; gebroken teen. Kan het erger? Een sportfanaat die vast zit aan de bank, tussen vier witte muren en niet mag bewegen! Sportief gezien was het een ramp. Maar ik had ineens wel de tijd om mijn blog op te starten want dat had ik al een tijdje in mijn hoofd. Het enige wat ik wilde was ‘mijn woord verkondigen’. Ga sporten en doe er je voordeel mee! Mentaal en fysiek.
Twee jaar later
Nu, twee jaar later kijk ik met trots terug. Ik heb een bescheiden community opgebouwd van zo’n 2000 bezoekers per maand en al meer dan 30 gastbloggers hebben hun health verhaal gedeeld via ‘mijn’ platform. Die opgebouwde community wil ik nog steeds de kracht van sporten meegeven. Wat het voor je doet. Het geeft iets dat van jou is, waar je trots op kan zijn. Waar je voor kan knokken. Het is goed voor je sociale leven, met teamgenoten en nieuwe vrienden voor het leven. Het is goed voor je zelfvertrouwen en last but not least voor je lichaam en geest. Want alles hierboven bij elkaar opgeteld levert een soort geluk op, dat je de kracht geeft om alles aan te kunnen en plezier te maken. Dat is mijn overtuiging en dat wil ik laten zien.
Love2workout is nog steeds een plek waar ik ‘het woord’ verkondig. Mijn woord. Love2workout. Ik wil impact maken, op een mooie manier laten zien dat het gaat om plezier, het vinden van een workout die bij je past om je leven(sstijl) te verbeteren.
De toekomst van love2workout
Vanaf vandaag wil ik me daar meer op richten. Specifiek opzoek gaan naar bijzondere verhalen vanuit de hele wereld waarvan passie voor sport de basis is voor een gezonder en leuker leven. Plezier, kracht, zelfvertrouwen. Dat kunnen verhalen zijn van heel dichtbij, van jouw zusje of je vader, maar ook verhalen van ver weg.
Het beste voorbeeld waar ik altijd met veel plezier aan terugdenk was tijdens mijn tijd in Amerika, als voetbaltrainer- en coach.
Ik zag in Amerika wat voetbal deed voor jonge kinderen. Als voetbaltrainer had ik een autistisch meisje onder mijn hoede en 2x in de week gaf ik haar privé training. Voetbal deed iets bijzonders voor haar. Het gaf haar iets van haar zelf, iets waar ze goed in was, iets waar ze plezier in had. En dat niet alleen, ook op school maakte ze nu vriendjes en vriendinnetjes en hield ze haar woede uitbarstingen onder controle. De sport, in dit geval voetbal, gaf haar zoveel. Het gaf haar een gelukkig leven.
Dat is wat ik wil. Ik wil dit soort verhalen aan de wereld laten lezen. Verwacht minder recepten maar meer inspirerende verhalen. Verwacht minder losse flodders maar een sterkere focus!
De basis is hetzelfde. Sport. Liefde voor sport. Love2workout.
https://love2workout.nl/wp-content/uploads/2016/04/love2workout-verjaardag-banner.jpg6301024Cristelhttps://love2workout.nl/wp-content/uploads/2017/10/Logo-Love2workout-NEW2-300x300.pngCristel2016-04-14 07:46:522017-09-12 22:55:45LOVE2WORKOUT IS JARIG EN KIJKT NAAR DE TOEKOMST