Berichten

Noortje voorstellen love2workout

We are on a roll! Vandaag stellen we je voor aan wederom een nieuwe aanwinst voor het Love2workout-team: blogster Noortje!

 

Let me introduce you…

Hey, ik ben Noortje! 25 jaar en net afgestudeerd arts. Yep, ik zit midden in de gezondheidszorg en weet dat sporten gezond is. Maar dat weten we allemaal toch? Wat voor mij telt: bewegen maakt mij BLIJ! Hardlopen en wielrennen zijn favoriet, maar ook in de gym vind je me regelmatig voor krachttraining of HIIT en het zwembad heb ik sinds kort (her)ontdekt. Inmiddels heb ik 2 marathons gelopen en nummer 3 staat gepland in oktober dit jaar. Lekker doel om naartoe te trainen!

Mijn favo workout?

Als er maar gezweet en gehijgd kan worden, vind ik het helemaal goed. Soms lekker in mijn eentje, maar met anderen en dan de euforie delen vind ik ook fantastisch.

Noortje Hardlopen love2workout

Noortje wielrennen love2workout

Noortje zwemmen love2workout

Ook weleens in een dipje..

Vaak ben ik niet te stoppen en sport ik daaaagen achter elkaar. Maar hé, soms zit ik ook weleens in een dipje, lees: een paar dagen niet gesport en begrijp dan opeens niet hoe ik het ‘volgehouden heb’ zo vaak en veel, te sporten. Als ik me dan toch de deur uit sleep voor een rondje hardlopen of fietsen, of 3 bicep-reps doe in de gym overvalt me opeens een gevoel van vrijheid en blijdschap. Heerlijk dit toch? Je weet het: de mojo is back. Daar gaan we! En dit gevoel overbrengen op anderen maakt het nóg beter.

 

Een vaste baan als arts

Binnenkort begin ik aan mijn eerste vaste baan als arts. Tijdens mijn studietijd was het al druk, en ook de komende tijd verwacht ik niet dat er veel tijd ‘over blijft’. Tijd om te sporten heb ik altijd weten te vinden, dus ik ben er zeker van dat ook de komende tijd dat helemaal goed gaat komen. Hoe precies? In die legpuzzel neem ik jullie graag mee.

Om mijn motivatie, struggles, ups- en downs op gebied van sport met jullie te delen zal ik de komende maanden met regelmaat een blog(je) schrijven voor Love2workout. De ene keer probeer ik je te voorzien van een handje vol praktische tips (zelf bedacht of goed gejat), de andere keer wat fijne inzichten of soms gewoon een lekker motiverend verhaal.

 

DON’T KNOW IF YOU WANNA KNOW..

Ik hou echt van semi-bevroren aardbeien met soja yoghurt, ik ben tweetalig opgevoed, kom oorspronkelijk uit Limburg en pak al mijn vrije tijd aan om de wereld te zien. Een ding pak ik altijd in: mijn sportschoenen!

Tot heel snel,

Liefs Noortje

 

triathlon - love2workout

Het is weer even geleden maar het is zeker weer tijd voor een fijn sportverhaal. Zo eentje die lekker wegleest en je weer helemaal motiveert om met dit maartse zonnetje zelf ook weer te gaan sporten. Dit keer Maartje van Gestel, traithlete, fysiotherapeut en blogster! Lees je mee?

 

Mijn sportverhaal

Hallo, ik ben Maartje en ik ben gek van actie en uitdaging. Van jongs af en aan heb ik altijd veel aan sport gedaan. Het was bij ons in de familie niet meer dan normaal om fanatiek met sport bezig te zijn en als vanzelf rolde ik hier ook in. Als klein meisje begon ik met zwemles en daarnaast deed ik aan atletiek. Na het behalen van mijn A, B en C-diploma wilde ik doorgaan met zwemmen, in tegenstelling tot de rest van de meeste kinderen. Ik haalde mijn zwemvaardigheid diploma’s en de snorkel diploma’s maar was het nog steeds niet beu. Op mijn 9de begon ik daarom met synchroonzwemmen. Ondertussen switchte ik ook van atletiek naar voetbal en nam ik tennislessen. Zo ging het een aantal jaar door. Twee keer per week zwemtraining, twee keer per week voetbaltraining en één keer in de week tennisles. Op zaterdag voetbalwedstrijden en op zondag af en toe een zwemwedstrijd of tennistoernooi. Mijn verslaving aan sport was allang begonnen!

 

Vallen en opstaan

Uiteindelijk kreeg ik last van mijn rechterknie. Zoveel last dat voetbal en tennis steeds moeilijker werden. Op mijn 12de werd ik geopereerd. Na de operatie ging ik met een brace van lies tot enkel naar huis. Zes weken lang moest die aanblijven en liep ik met krukken. Als gevolg daarvan was er na die weken niets meer van mijn gespierde been over. Ik begon met fysio en moest aan het einde van de revalidatie volgens een programma weer gaan hardlopen. Dat was echt een drama. Ik kon het ongeveer 10 seconde volhouden en dit werkte absoluut niet motiverend.  Na bloed, zweet en tranen was ik conditioneel weer in staat om te voetballen maar aan hardlopen had ik vanaf dat punt een hekel. Uiteindelijk stopte ik niet veel later alsnog met voetbal en tennis. Ik had de snelheid en de kracht niet meer, de pijn was minder maar nog steeds aanwezig.

 

triathlon - love2workout

triathlon - love2workout

 

Tijd voor iets nieuws

Een aantal jaar ging ik volledig voor het synchroonzwemmen. Ik ging een keer extra in de week trainen en werd fanatieker met de wedstrijden. Ik vond het heerlijk om in het water te zijn en haalde hier een tijd lang veel voldoening uit. Op mijn 15de kreeg ik een vriendje dat fanatiek aan wielrennen deed. Mijn broertje fietste ook wedstrijden en tijdens onze eerste gezamenlijke vakantie waren zij vooral aan het fietsen in de Franse bergen. Mijn moeder en ik gingen er met de auto achteraan. Toen begon het te kriebelen, ik ben gek op de bergen en wilde daar ook fietsen. Een jaar later begon ik in de zomer met het fietsen op de oude fiets van mijn broertje. In de zomer fietste ik voor het eerst een berg op, l’alpe d’huez.

Wat een drama was dat, iedere paar kilometer moest ik stoppen. Die hele week fietste ik veel en dat ging uiteindelijk behoorlijk goed. Eenmaal thuis bleef ik fietsen. Ik vond zwemmen heerlijk, maar buiten op de fiets was het ook erg fijn. Na twee jaar deze sporten gecombineerd te hebben besloot ik na bijna 10 jaar te stoppen met synchroonzwemmen. Ik ging volledig over op het wielrennen, ik vroeg een wedstrijdlicentie aan een trainde de hele winter in weer en wind voor mijn eerste echte seizoen.

Regelmatig had ik twijfels, ik wist niet of ik wel goed genoeg was voor het fietsen. Ik miste het zwembad en de meiden waarmee ik mijn hele leven al bijna zwom. Na mijn eerste wielerwedstrijd was ik verkocht. Ik was dan nog niet zo goed maar ik vond het geweldig. Bij synchroonzwemmen moest altijd alles netjes en beheerst. Tijdens het wielrennen ging het om actie en spanning, dit was echt een kick!

 

triathlon - love2workout

 

Down under kwam de inspiratie…

Ik fietste zo nog twee seizoenen vol overgave door. Goede wedstrijden, slechte wedstrijden en valpartijen, het hoorde er allemaal bij. In 2015 vertrok ik voor een half jaar naar Australië voor mijn afstudeerstage als fysiotherapeut. Ik kocht daar via  de Australiesche ‘Marktplaats’ een fiets. In Sydney was fietsen levensgevaarlijk dus ik fietste rondjes van 4km in een park. Dit werd na verloop van tijd wat minder spannend en ik besloot weer te gaan zwemmen. Na mijn eerste ‘training’ van 2 keer 15 minuten borstcrawl besefte ik pas hoe ik dit had gemist. De techniek was er nog en de snelheid zat er ook nog wel een beetje in.

De triathlon sport was in Australië toen veel groter dan dat het in Nederland was. Ik werd geïnspireerd en besloot ook maar een poging te doen tot hardlopen. Onderaan de ladder begon ik met 1 minuut hardlopen, 2 minuten wandelen. Na een aantal maanden was ik in staat het rondje van 4km in het park nu ook te lopen. Net voor het einde van mijn stage liep ik zelfs een keer twee rondjes. Ik had de smaak te pakken. Tijdens het reizen verder door het land had ik dan geen fiets meer, maar mijn hardloopschoenen en duikbril ging met mij mee.

 

triathlon - love2workout

 

Hooked aan de triathlon

Terug in Nederland in 2016 besloot ik dan mijn eerste triatlon gepland moest worden. Dat jaar deed ik een aantal sprint triatlons en dat ging verbazingwekkend goed. Ik stond een aantal keer op het podium en wist er ook 2 te winnen. In 2017 zette ik nog een stapje bij een trainde ik voor het WK sprint triathlon in Rotterdam. Dit was echt een geweldige ervaring en conditioneel was ik goed gegroeid. Nu in 2018 train ik verder. In mei staat mijn eerste langere triathlon op het programma. Ik geniet vol van het trainen. Ik ben terug in het zwembad, fiets en loop lekker buiten en ben in de sportschool te vinden om extra kracht op te bouwen. Ik sport nu zo’n 10 tot 15 uur per week en zou niet anders meer willen. Dit past bij me, het kost me energie maar het geeft me nog meer energie terug. Als ik een aantal dagen niet sport voel ik me meteen onrustig en down. Ik ben geloof ik verslaafd aan het trainen en de adrenaline die bij wedstrijden hoort!

 

Meer over Maartje en haar sportverslaving?

Ben jij benieuwd welke uitdagingen mij komend seizoen te wachten staan en hoe ik dit combineer met een plantaardig voedingspatroon? Op mijn website www.demenukaartvanmaart.nl deel ik regelmatig raceverslagen en recepten. Op Instagram @demenukaartvanmaart probeer ik jou dagelijks te inspireren fit en gezond te leven. Ik ben benieuwd of dat lukt dus kom snel een keertje (online) buurten!

 

Nawoord van de redactie:

Na het lezen van dit sportverhaal van Maartje ben ik benieuwd geworden naar haar training richting haar lange triathlon in mei en de triathlon zelf natuurlijk! Als jij dat nou ook bent geworden en je wilt wel meer lezen, laat dan hieronder een reactie achter en wie weet vertelt Maartje wel meer binnenkort…

waterpolo love2workout

In de serie 5 redenen om… vandaag waterpolo! Het is misschien niet de eerste sport waar je aan denkt bij het kiezen van een sport. Waterpolo is relatief onbekend en dat is zonde. Want het is namelijk een ontzettend leuke sport. Daarom vijf redenen waarom je deze leuke sport eens moet proberen, met dank aan Jolien.

 

#1 Waterpolo doe je op een hoge intensiteit

Bij waterpolo lig je nooit stil. Vooral in wedstrijden ben je continue in beweging en je zwemt het hele bad over. In de tegenaanval sprint je in de aanval en daar zet je de aanval op. Je bent bezig om je vrij te maken en aanspeelbaar te zijn. Je kan het eigenlijk wel een HIIT training noemen, want je hartslag gaat de hele wedstrijd van laag naar hoog door de korte explosieve bewegingen die je maakt. Je wordt er dus super fit van en krijgt een goede conditie!

 

#2 Waterpolo is een sport waarbij je je hele lichaam gebruikt

Zoals ik net al schreef lig je nooit stil en ben je continue in beweging. Daarbij gebruik je je hele lichaam. Vooral de schouders zijn bij de meeste waterpoloërs goed ontwikkeld, maar ook je core (buik- en rugspieren) en je benen heb je veel nodig. Je gebruikt je benen om boven te blijven bij het passen en schieten, dit doe je door met je benen om-en-om te peddelen. Je armen, schouders en core gebruik je altijd; bij het zwemmen, passen en schieten. Het is een echte total body workout!

 

#3 Waterpolo doe je met z’n allen

Waterpolo is een echte teamsport. Je valt met z’n allen aan en je verdedigt ook met z’n allen. Je moet keihard voor elkaar werken, want in je eentje red je het niet. Als iemand een ‘fout’ maakt dan los je dat samen op en je probeert elkaars kwaliteiten te gebruiken; de ene speelster kan goed schieten, de ander verdedigt weer als de beste en weer een ander zwemt contra na contra. Daarnaast is het ook gewoon super gezellig om in een team te spelen! Je bent niet alleen lekker aan het trainen en spelen, je houdt er ook nog goede vriendschappen aan over.

 

#4 Waterpolo is goed voor je spieren en voor je hart

Om goed te kunnen waterpoloën moet je eerst goed kunnen zwemmen. Daarnaast moet je voor een waterpolo-training ook altijd goed inzwemmen en laat zwemmen nou erg goed zijn voor je spieren. In het water heb je geen last van zwaartekracht en daardoor krijgen je spieren en gewrichten nauwelijks schokken. Je kan je in het water vloeiend bewegen en dat is erg ontspannend. Daarnaast is zwemmen ook goed voor je houding!

Waterpolo (en zwemmen) is ook goed voor je hart. Het verhoogt je hartslag, net als andere vormen intensieve beweging, maar zwemmen en nog net iets beter doordat je onregelmatig ademhaalt tijdens het zwemmen. Hierdoor leert je lichaam efficiënter om te gaan met zuurstof.

 

#5 Waterpolo is afwisselend

Zwemmen is leuk, maar alleen maar baantjes zwemmen vinden de meeste waterpoloërs nogal.. euhm.. saai. Waterpolo is super afwisselend. Geen enkele training is hetzelfde doordat je veel verschillende facetten kan trainen, denk aan conditietraining, intervaltraining, techniektraining of tactiektraining. Binnen de soorten training wordt ook veel variatie aangebracht. Zo kan een tactiektraining bijvoorbeeld in wedstrijdvorm gebeuren, kan het gericht zijn op aanval of verdediging en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. Waterpolo is dus absoluut geen saaie sport en gaat niet snel vervelen!

Wil je meer meer weten over waterpolo, laat dan hieronder een reactie achter en Jolien zal haar best doen ze te beantwoorden. Wil je het leven van een waterpolospeelster achter de schermen bekijken? Volg Jolien dan op Instagram @healthyfitjo. Wil je ook nog gezonde en leuke recepten weten? Neem dan een kijkje op haat website www.healthyfitjo.nl!

sportverhalen waterpolo

Ik ben Jolien, ik heb een passie voor gezond eten, fitness en.. waterpolo! Op mijn website www.healthyfitjo.com deel ik gezonde recepten en op mijn Instagram account healthyfitjo deel ik allemaal dingen die te maken hebben met een gezonde lifestyle, daar hoort ook mijn lievelingssport bij: waterpolo.

 

Wat is waterpolo precies?

Waterpolo kan je vergelijken met handbal, maar dan in het water (logisch.. I know haha). Je speelt met zes speelsters en één keeper. Die gekke mutsjes die we ophebben noemen we caps, wat voetballers aanhebben als shirt (kleur, rugnummer), hebben bij op ons hoofd. In het waterpolo ben je niet of aanvaller, of verdediger, maar je valt met z’n allen aan en je verdedigd ook samen. Dat vind ik juist zo leuk aan waterpolo. Je bent constant in beweging en moet alert zijn. Daarom duurt een waterpolo wedstrijd relatief kort, in vergelijking met andere sporten. Onze wedstrijden duren 4 x 8 minuten netto. De tijd wordt namelijk bij elke overtreding, doelpunt, time-outs etc. stopgezet. Ook hebben we tussen de periodes door 2 minuten rust om te bespreken. Een hele wedstrijd duurt ongeveer 60-75 minuten. We hebben het hier over een wedstrijd op eredivisie niveaus, op lagere niveaus duren de wedstrijden korter (4 x 6 minuten).

 

Waterdier

Ik ben een echte waterrat en waarschijnlijk kon ik eerder zwemmen dan lopen. Vroeger op vakanties lag ik hele dagen met mijn kop in het water en moesten mijn ouders mij uit het zwembad trekken als het etenstijd was. Dat ik een waterdier ben is ook niet zo vreemd. Mijn ouders hebben allebei op waterpolo gezeten en hebben elkaar daar ook ontmoet, verder heb ik ook neven en nichten die waterpoloën. Ik kom dus uit een echte waterpolo familie. Als klein meisje ging ik altijd kijken bij mijn vader en ik wist toen al; dat wil ik ook gaan doen! Zo ben ik er als vanzelf ingerold.

Ik moest van mijn ouders eerst goed kunnen zwemmen voordat ik op waterpolo mocht. En wat ik nu ga zeggen klinkt misschien heel vreemd voor iemand die vier à vijf keer per week in het water ligt te dobberen, maar zwemles vinden de meeste waterpoloërs dus niks aan. Alleen maar baantjes zwemmen… Nee geef mij maar een beetje actie! Maar goed, na een paar jaar zwemtraining (waarvan ik minimaal driekwart van de training onder water lag koppeltjes te duiken) mocht ik dan, finally, op waterpolo. Ik was toen negen jaar oud. In een team samenspelen, lekker in het water, keihard de bal op doel gooien en duelletjes met de tegenstander, I loved it!

Tot mijn 13e bakte ik er trouwens vrij weinig van. Ik ben als kind altijd te zwaar geweest en moest dus wat extra kilo’s meeslepen. Ik kon nog net bovenblijven en mijn ouders vroegen zich af of ik het überhaupt wel leuk vond, maar ik vond het geweldig. Ik ben altijd een harde werker en een doorzetter geweest, wat in deze sport wel goed van pas komt, want je moet je de kaas niet van het brood laten eten. Liever deel jij de eerste ‘tik’ uit, dan dat je er eentje krijgt. Nu niet denken dat we bij waterpolo alleen maar aan het worstelen zijn hoor, maar het kan er soms wel heftig aan toe gaan in duellen. That’s all-in the game en na de wedstrijd ben je even goede vrienden met elkaar.

waterpolo-love2workout

 

Jong Oranje

Vanaf mijn 14e maakte ik grote sprongen, ik ben toen wat afgevallen en alles ging makkelijker. Ik werd geselecteerd voor het regionale jeugdteam. Daarmee speelden we een NK en op dat NK werd ik uitgenodigd voor Jong Oranje. Super gaaf, want dat was altijd mijn droom en die kwam in vervulling. Ik heb altijd erg hard moeten werken, keihard moeten trainen en knokken voor een plekje in de selectie. Dus toen dit werd beloond was ik door het dolle heen.

Vanaf toen werden mijn ouders bekroond tot taxichauffeurs, kon ik de route naar Zeist dromen en kenden de treinconducteurs mij zo ongeveer bij naam. Want ik mocht twee keer in de week naar Zeist om daar te trainen. In de zomervakanties trainden we elke dag en sliepen we daar ook in een oud gebouwtje, in stapelbedden. In waterpolo gaat niet zoveel geld om als bij voetbal, dus we namen onze eigen maaltijden mee en betaalden zelf onze treinkaartjes naar trainen en het benzinegeld. Maar het was het allemaal waard, want in 2010 werd ik geselecteerd voor jet EK in Oekraïne. Een ontzettend mooie ervaring, ook al was het eindresultaat, een zesde plek, een grote teleurstelling. We gingen voor een medaille, maar werden in de kwartfinale uitgeschakeld door Italië. Desondanks was het gaaf; om je land te mogen vertegenwoordigen, het volkslied te zingen in je oranje badjas en tegen andere landen te mogen spelen

waterpolo-love2workout-3

Ontwikkeling als speelster en persoon

Na vijf jaar ben ik gestopt met Jong Oranje. Ik ging studeren en vond mijn maatschappelijke carrière steeds belangrijker worden. Ook werd het combineren van topsport en studie steeds lastiger. Met waterpolo is niet of nauwelijks geld te verdienen en school vond ik ook erg leuk. Daarnaast schatte ik mijn kansen om de nationale selectie te halen, en hierin ook een vaste waarde te krijgen, klein in. De concurrentie was groot en ik vond andere dingen, zoals mijn studie, ook steeds leuker worden.

Ik heb met Jong Oranje super gave tripjes mogen maken voor trainingskampen en toernooien en dit zijn ervaringen die niemand mij meer afneemt. Ik heb hier super veel van geleerd, als waterpolospeelster, maar ook als persoon. Ik heb geleerd om zelfstandig te worden, samen te werken, te plannen en door te gaan waar anderen zouden stoppen. Ik ben hier erg dankbaar voor.

Dus naast dat ik het spelletje waterpolo een passie van mij is, heb ik er mijzelf als persoon ook door ontwikkeld. Ik heb ervan geleerd niet op te geven, door te gaan wanneer het even tegenzit en voor mijzelf op te komen. Eigenschappen die buiten het waterpolo ook goed van pas kunnen komen.

 

Mijn Lifestyle

Nu denk je misschien, maar speelt ze helemaal geen waterpolo meer? Jazeker wel! Ik speel nog steeds in de Eredivisie van Nederland, train voor de waterpolo zo’n 8-10 uur in de week en speel in het weekend een wedstrijd. Met mijn club, ZPC het Ravijn uit Nijverdal, ben ik twee keer landskampioen geworden en zijn we tweede van Europa geworden in de Europa League. Dus tripjes naar het buitenland komen nog steeds één keer in de zoveel tijd voor en daar geniet ik extra hard van. Je komt op plekken waar je normaal gesproken niet zo snel naartoe zou gaan (denk aan Moskou en ergens anders in Rusland in the middle of nowhere waar het -30 graden is). Super vet!

Naast het waterpolo heb ik een grote passie voor voeding en fitness. Als ik een avondje niet hoef te trainen ben ik in de sportschool te vinden waar ik krachttraining doe of een groepsles volg. Ook geef ik sinds kort zelf groepslessen. Fitness helpt mij bij het waterpolo en andersom. Deze combinatie tussen fitness en waterpolo werkt erg goed voor mij. Ik voel mij fitter dan ooit en zit goed in mijn vel!

Daarnaast speelt voeding een grote rol. Voeding is de brandstof van het lichaam.. en ik kan je vertellen.. van een waterpolotraining of -wedstrijd krijg je.. HONGER! Zonder voldoende voeding kan je niet goed presteren. Iets was ik de afgelopen jaren ook heb geleerd. Op mijn Instagramaccount deel ik allerlei dingen die te maken hebben met deze levensstijl van sporten, voeding en ja ook.. ontspanning (ook al vind ik dat soms best lastig, want ik vind het heerlijk om te sporten en bezig te zijn).

[one_half]
Jolien-van-Brouwershaven

[/one_half]

[one_half_last]
waterpolo-love2workout-4

[/one_half_last]

Een sport voor doorzetters

Waterpolo is een sport voor doorzetters. Je moet je de kaas niet van het brood laten eten, ook al ben je in het dagelijks leven misschien wat verlegen. Misschien is dan juist waterpolo wel wat voor jou. Je leert voor jezelf op te komen (en daarmee bedoel ik niet dat je iemand een tik moet verkopen haha), in een team samen te spelen, vechtlust en zelfvertrouwen. Dit zijn dingen die waterpolo mij hebben ‘gegeven’.

Je krijgt er ook een super goede conditie van, doordat je tijdens wedstrijden constant in beweging bent en je hartslag hierdoor op en neer gaat, zoals bij een intervaltraining. Hier train je dan ook veel op! Je wordt er dus fysiek sterker van, maar zeker ook mentaal!

Als je het leuk vindt om een kijkje te nemen in mijn leven en ideeën op te doen voor gezonde en lekkere recepten kan je me volgen via Instagram, Facebook & Twitter. En natuurlijk deel ik alle recepten op mijn website www.healthfitjo.com.