Berichten

favoriete workout

Er gaat echt niks boven een lekker potje ballen! Of het nou in de zaal 5 tegen 5 is of buiten, 11 tegen 11. Mij maakt het niet uit. Ik doe veel aan sport, ik love2workout! Maar voetballen is mijn all time favorite. Doordat ik twee oudere broers heb die beide gek op sporten zijn, werd er bij ons altijd wel iets actiefs gedaan. Voetbal was vroeger al favoriet, ook lekker makkelijk te doen natuurlijk, het enige dat we nodig hadden was een bal en wat ruimte.

Dat groene gras…
Al sinds ik fatsoenlijk kon rennen namen mijn broers me mee naar het veld. En ondanks dat ik af en toe een flinke harde bal tegen mijn kleine koppie aankreeg, groeide daar de liefde voor die sport. Ik ben er nooit echt goed in geworden maar ik kan er altijd van genieten. Elke-keer-weer. Toen ik wat ouder werd ging ik zelf bij een voetbalteam. En daar kreeg ik echte voetbalmatties. Meiden die net als ik gek op het spelletje waren. Lekker rauzen, onverschrokken zijn en vooral buiten…buiten in dat heerlijk ruikende groene gras!

De as van het veld
De drie met wie het, het beste klikte waren meteen ook stapmaatjes toen we nog iets ouder werden. Ondanks dat we zaterdag een vroege wedstrijd voor de boeg hadden gingen we toch lekker dansen (en veul drinken). Maar hoe erg mijn kater ook was, als de wekker ging op zaterdagochtend kon ik niets anders dan lachen, snel opstaan, op mijn fiets springen en racen naar dat veld. Op het veld werden we misselijk van de eerste sprint en we dachten dat ons hoofd eraf zou knallen na de eerste kopbal. Maar na een kwartiertje zaten we er lekker in. Ik en mijn matties, op de as van het veld, voelde elkaar retegoed aan. Ik weet zeker dat dat avondje dansen en veel lachen daar aan bij droeg.

Als een blije pony
Ik ben sinds een jaar of vijf gestopt met veldvoetbal en in de zaal gaan voetballen. Ik mis het buiten voetballen wel maar dat 5 tegen 5 is ook wel wat hoor! In vergelijking met veldvoetbal ben je veel meer aan de bal en het spelletje gaat echt een stuk sneller. Daar ben ik stiekem wel verliefd op geworden. Maar… afgelopen zaterdag, mocht ik de wei weer in. Het derde (team) van DVVA belde me of ik mee wilde doen. Ik had nog tijd en twijfelde niet, tuurlijk wilde ik dat! Meteen voelde ik de kriebels weer, als een blije pony die na de winter naar buiten mag, keek ik er naar uit.

 

Game on
En het was lekker als vanouds! Ik overweeg zelfs af en toe of ik niet weer moet gaan veldvoetballen. Maar mijn tijd is schaars dus ik twijfel erg. Het was heerlijk. Ouderwetse zenuwen in mijn buik. De voorbespreking in de kleedkamer. Het voelde goed. Ik mocht op mijn favoriete positie spelen. De plek waar je het meest mag rennen, lekker op het middenveld. De eerste helft was top! We stonden al na een kwartiertje voor. Ik geloof dat ik wel bij de aanval was betrokken maar ik moet eerlijk zeggen..ik onthoud die dingen nooit zo goed, maar geniet van het moment! We stonden aan het einde van de eerste helft voor met 4-2 en we waren beter. Over de tweede helft heb ik het even niet. Iets met regen, een dikke blaar, last van mijn heup en geen doelpunten. Snel vergeten en door naar de derde helft!

De derde helft
Die bestaat echt. Ook bij vrouwen. Omdat we thuis hadden gewonnen kregen we van de club een metertje bier. Het leek wel limonade zo makkelijk ging het erin! En nog 1.. en nog 1.. Met natuurlijk patatjes. Wat dat is het moment dat een patatje het allerlekkerst is. Kapot van 1,5 uur ballen, honger en dat ene biertje al achter je kiezen. En dan een patatje. Heeeerlijk!

For the love of the game
Deze blog is een ode aan voetbal. Een ode aan de sport waar ik al mijn hele leven onwijs van geniet. Het teamspel, het team onder elkaar. Schelden op het veld en proosten in de kantine. En niet te vergeten de grote ogen bij de mannen als je meepraat over de wedstrijden van afgelopen zondag of een duidelijke mening hebt over de wissel van Guus Hiddink. Een beetje respect hebben ze er wel voor, ookal willen ze dat niet toegegeven natuurlijk. Jammer genoeg is het seizoen bijna voorbij, maar zo makkelijk gaat dat bij mij niet hoor! Ik ga gewoon weer snel een stel voetbalfanaten bij elkaar verzamelen om in de zomer lekker in het Oosterpark te voetballen. Doe je mee?

love2workout keepen

Ik leerde haar kennen als stagiaire bij D&B, waar ik werk. Jennifer en ik kwamen al snel tot de conclusie dat tenminste 1 passie ons verbond: voetbal. Alleen is deze chick veel stoerder dan ik want zij staat onder de lat. En die verdedigt ze met veel moed, in de 1ste klasse. Ik zeg; respect! Lees door als je wilt weten waarom keepen voor Jennifer haar ‘favorite workout’ is…

 

Mijn favoriete workout is niet altijd even populair…Keepen is een vak apart!
Als mijn hobby ter sprake komt op een feestje, dan wordt standaard gevraagd: “Waarom ben je gaan keepen?” Deze vraag heb ik bij meer keepers langs horen komen. Iedereen krijgt ook standaard hetzelfde antwoord te horen. “Er was geen keeper in het team dus iedereen moest een helft of hele wedstrijd keepen. En toen bleek ik het wel aardig te kunnen.”

 

Hoofddoelwit van de schiettent
Ik kan me voorstellen dat deze job als kermisattractie, namelijk hoofddoelwit van de schiettent, niet voor iedereen even aantrekkelijk is. Daarnaast wordt keepen gezien als een luie positie in het veld; je hoeft niet zo hard te rennen. Toch heeft keepen iets in mij los gemaakt. Een heroïsch gevoel, verantwoordelijkheid, een natuurlijke leider zijn en belangrijk zijn voor het team.

 

Een onderschat vak
Keepen wordt vaak onderschat want iedereen kan wel een bal tegen houden, toch? Er komt echter veel meer kijken bij keepen en dat maakt het voor mij interessant. Ik speel met mijn team FC Delta Sports’95 VR1 in de landelijke 1e klasse. Met ons jonge team is de organisatie heel belangrijk. Als keeper heb ik het overzicht in het veld. Ik ben verantwoordelijk voor mijn verdediging, die goed moet staan. Staat de verdediging goed, dan hoor je me over het hele veld heen schreeuwen naar de overige speelsters. Op een positieve manier natuurlijk en vooral gericht op de organisatie bij balbezit tegenstander.

Een mooie uitspraak is ook wel: “Als wij de bal hebben, kan de tegenstander niet scoren”. Het is maar net hoe je met het balbezit omgaat. Een grote verantwoordelijkheid van een keeper is de opbouw. Gaat het daar al verkeerd dan is de tegenstander wel erg dichtbij het doel. Qua opbouw zijn er veel keuzes te maken. Speel ik kort in of een lange bal, 1 op 1 voorin of een dropkick met wind tegen of volley, slingerworp, meteen bal meegeven met de verdediging of juist even wat rust pakken? Het lezen van de wedstrijd leer je door ervaring van zoveel jaar, coaching van medespelers en voetbal kijken op televisie.

 

Hard zijn en hard trainen
Uiteraard is mijn hoofdtaak ballen stoppen. En dan is keepen soms even wat minder leuk. Want ja.. je laat je niet voor de lol op de grond vallen of een bal in je maag opvangen. Een gemiddelde keeperstraining is vaak veel zwaarder dan een gewone voetbaltraining. Maar je haalt er zoveel voldoening uit als je op zaterdag de wedstrijd redt en punten voor je team binnen haalt. Een ultiem geluksmomentje voor mij is als een spits alleen op mij afkomt, mij probeert te passeren en ik er goed tussen zit…klemvast! Adrenaline peil op 200%. Dan kan ik de hele wereld aan.

Daar train ik dan ook hard voor. Agelopen zomer ben ik bezig geweest met krachttraining, looptraining en lenigheid. Dit alles om sneller te kunnen starten, hoger te kunnen springen en harder te kunnen schieten.

De rol van de keeper is heel zichtbaar. Keepers kunnen lekker blunderen, omdat het zo enorm opvalt. Trapt een keeper over de bal heen, dan is het een doelpunt. Doet een middenvelder dat, dan is het slechts balverlies. Blunders zijn nodig om te groeien. Het gebeurt de beste keepers nog, kijk maar naar Iker Casillas op het WK. Je kan de held zijn of de schlemiel. Dat je er staat is eigenlijk al waardering waard.

 

Favoriete workout
Mijn favoriete work-out is dus keepen en in het algemeen voetbal. Een bal tegenhouden, hoe dan ook (verstand op nul en gaan), doe ik met passie en in het belang van het team. Samen met mijn verdediging de nul houden geeft garantie voor een goed weekend. Ik ben er altijd want wat moet een team zonder keeper? Een tegendoelpunt motiveert mij om te verbeteren. De nul houden motiveert mij om volgende week weer de nul te houden. motiveert mij om volgende week weer de nul te houden. Keepen is dus zo saai nog niet, het is maar net hoe je het invult. Je kan op de achterlijn blijven staan en alleen de ballen eruit houden die op je afkomen. Of je zorgt dat het team beter functioneert door jouw aanwijzingen, opbouw en keuzes. Keepen is een allround job en soms een schiettent.

 

 

 

 

 

 

 

Ein-de-lijk! Ik mag weer. Vanavond is de eerste wedstrijd van het seizoen en mag ik me weer uitleven in de zaal. Ja. Aan die schoenen te zien, voetbal ik. En voetbal is gewoon de allerleukste sport die er is!

Als een klein kind
Het begint misschien wel met het hebben van twee broers maar ik voetbal al sinds ik, denk ik, 5 ben ofzo. Als kind vond ik het spelletje al geweldig, Niet kijken op tv maar wel spelen, veel spelen. Van mijn broers leerde ik bijna alle sporten die je maar kan bedenken maar dat ze me voetballen hebben geleerd ben ik ze het meest dankbaar. Nu nog steeds, op de dag van een wedstrijd of zelfs een partijtje in het park, ben ik onrustig. Net als toen ik een klein kind was.

Voetbal voor, voetbal na
Toen ik begon te spelen, op het veld in een meisjesteam, was ik er niet meer weg te slaan. Alhoewel ik nooit heel erg goed ben geweest bleef ik er wel heel veel lol aan beleven. Mijn voetbalmattie Inge en ik waren altijd veel te vroeg op training zodat we samen nog even uit konden razen voordat de trainer ons bij elkaar riep. Ik leefde voetbal. Keek en kijk nog steeds veel voetbal op t.v. Er waren tijden dat ik van de Nederlandse competitie naar de Engelse en dan door naar de Spaanse zapte. Je kon me er alles over vragen. Nu is dat wel anders. Ik ben er niet meer zo aan verslaafd. Maar met vanavond weer de eerste zaalvoetbalwedstrijd voor de deur kan ik niet anders dan erover schrijven!

Zenuwen
Voor elke wedstrijd die ik speelde, voor elke training waar ik me klaar voor maakte, ik was altijd zenuwachtig. Zelfs als Ajax moest voetballen of het Nederlands elftal; altijd nog even snel naar het toilet voor de wedstrijd. Dus… wie me vandaag tegenkomt en denk dat ik wat brabbel, niet stil kan zitten of mijn hoofd er niet bij kan houden. Dat klopt. Om 19.15 uur precies mag ik weer!

Welke sport is jouw ware passie?

 

 

 

Voetbal. You either love it or you hate it. And I love it! Het WK 2014 begint over 2 minuten. Ik ga een deel van de opening missen omdat ik nog op de bus wacht na een geslaagd event op mijn werk. Terwijl ik wacht overdenk ik waarom ik eigenlijk nog geen Oranje kriebels heb.

En ik moet eerlijk toegeven dat het misschien toch een beetje voortkomt uit angst. Of nee geen angst, ik heb er nog niet zoveel gevoel bij. Bij mij komt dat pas na de eerste wedstrijd. Ik moet ze zien spelen. En of ze nou winnen of verliezen, dan pas heb ik gezien hoe de mannen het doen. Zijn ze gepassioneerd? Spelen ze als lamme takken? Zie ik onzekerheid? Of komen mijn dromen over mijn held Robin van Persie uit? Wordt hij de man van WK en start hij met het winnende goal in de o zo gevreesde eerste wedstrijd tegen rivaal Spanje. Ik hoop het! Want van binnen brand het wel. Ik hou van deze sport, doe het zelf al bijna 20 jaar en natuurlijk wil ik het meemaken dat onze mannen die wereldbeker mee naar huis nemen. Dat ‘wij’ wereldkampioen voetbal worden. En nu ik dit zo opschrijf beginnen de WK kriebels te komen. Ik heb er zin in! Zo. Nu eerst maar eens de opening. En daarna de eerste wedstrijd. Thuisland Brazilië mag de spits afbijten. Het ultieme voetballand. Let maar eens op hoe zij uit volle borst hun volkslied zingen! Nog maar 30 minuten. Veel plezier allemaal!

Spannend! Voor het eerst ga ik bloggen. Scheelt dat ik ga bloggen over dat wat ik het allerliefst doe: sporten, bewegen, fysieke inspanning: Workout!
Om me heen zie ik zoveel mensen die moeite hebben met regelmatig sporten. Bijna onbegrijpelijk als je zoals ik niet zonder sport kan.
Ik word letterlijk chagrijnig als ik niet ga. Het zit in mijn systeem, net als elke avond tandenpoetsen voor je naar bed gaat! Met deze blog wil ik iedereen helpen om ook van sporten te gaan houden. Welke sport jij dan ook kiest als workout. Want ik ben ervan overtuigd dat je wel iets moet kiezen dat bij je past. Bij je lichaam, je geest en je dagelijks leven. Ik zelf heb al een aantal keer geprobeerd om lange afstanden hard te lopen, maar ik ben erachter gekomen dat het niet bij me past. Ik ga wel hardlopen, heus wel, maar dan met sprintjes en oefeningen tussendoor. Ik ga mezelf niet meer gek maken met al die afstanden! Boring! Maar misschien is het wel iets voor jou?? Probeer erachter te komen wat jou ligt. Is het een teamsport, met gebonden tijden en een team die je niet kan teleurstellen? Is het dansen, kickboksen, of lekker buiten meedoen met een bootcamp? Of past yoga of pilates beter bij jou? Geen betere manier om erachter te komen dan het vandaag nog uit te proberen! En deel je dan je ervaringen met me?